Opowiem Wam swoją historię. O moim życiu na scenie i w kulisach. O ludziach, którzy mnie otaczali – moich mistrzach i przyjaciołach. O tym, co mnie ukształtowało i o tym, co zawsze było mi bliskie. Podzielę się z Wami moim życiowym doświadczeniem, nie skrywając się za żadną maską. To jest dzisiaj moja rola.
Marian Opania urodził się w 1943 roku w Puławach, mieście na wskroś inteligenckim. I choć wyjechał ze swojego rodzinnego miasta w wieku siedemnastu lat, do dzisiaj uważa się bardziej za puławiaka niż za warszawiaka. Do stolicy przybył w 1960 roku i mimo kompleksów chłopaka z prowincji potęgowanych niewielkim wzrostem, dostał się od razu do PWST (dzisiaj Akademii Teatralnej), kierowanej wówczas przez Jana Kreczmara. Uczyli wysportowanego i rzutkiego Mańka najwięksi, żeby tylko wspomnieć Aleksandra Bardiniego, Kazimierza Rudzkiego, Ryszardę Hanin czy Zofię Mrozowską. Jego najbliższymi kolegami z roku byli Jan Englert, Damian Damięcki i Andrzej Zaorski. I prawie wszyscy, jeszcze w szkole, zagrali w „Miłości dwudziestolatków” w reżyserii Andrzeja Wajdy, za co o mały włos nie zostali relegowani z uczelni. Tak oto dwudziestoletni Marian zadebiutował w filmie, który od razu bardzo go ukochał. Grał jak opętany, kręcił film za filmem, a za swoją rolę w „Skoku” w reżyserii Kazimierza Kutza i „Palcu bożym” w reżyserii Antoniego Krauzego otrzymał prestiżową Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. Grał na wielkim ekranie dużo, do końca lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to uroczy chłopiec zamienił się w mężczyznę i propozycji filmowych było nagle mniej. Ten bardzo trudny, blisko trzyletni okres dzwoniącego rzadko telefonu skończył się w 1981 roku brawurową rolą redaktora Winkela w „Człowieku z żelaza” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Marian Opania dostał wówczas drugie filmowe życie, otworzył także nowy rozdział w swojej teatralnej karierze. Oto Janusz Warmiński, legendarny dyrektor Teatru Ateneum w Warszawie, zaprasza go do siebie. Opania w swoim wymarzonym – jak zawsze powtarzał – teatrze jest do dzisiaj, już blisko trzydzieści cztery lata, to jego teatralny dom. Wcześniej grał na deskach Teatru Klasycznego/Teatru Studio prowadzonego przez Józefa Szajnę (tam w 1964 roku debiutował) i krótko w dwóch teatrach rozrywkowych – Komedii i Kwadracie. W Ateneum aktor zagrał wiele wspaniałych ról, tych pierwszo-, a częściej drugoplanowych czy wręcz epizodycznych, każdą z nich traktując tak samo poważnie. To także na scenie przy Jaracza Marian Opania objawił się światu (dzięki Wojciechowi Młynarskiemu) jako wspaniały wykonawca piosenek. Śpiewał Brela, Wysockiego, Hemara, Tuwima, dzisiaj w Teatrze Buffo, świętując pięćdziesięciolecie na teatralnych deskach, śpiewa z przyjaciółmi pieśni Jaromíra Nohavicy i Leonarda Cohena. Nie sposób objąć niezliczone role artysty w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia (za które został nagrodzony Wielkim Splendorem), serialach i na estradzie. To już nawet nie dziesiątki, ale setki kreacji tego wspaniałego polskiego aktora, który ani myśli o emeryturze. Na szczęście! /Mike Urbaniak/MOJA HISTORIA to cykl rozmów z najwybitniejszymi artystami teatru, ludźmi różnych specjalności i zawodów, których kuratorem i prowadzącym od stycznia 2015 roku jest Mike Urbaniak. Spotkania z aktywnym udziałem publiczności odbywają się raz w miesiącu. Biograficzna opowieść bohatera opatrzona zostanie materiałami ikonograficznymi, a także specjalnie nagranymi materiałami filmowymi. Do rozmowy zaproszeni zostaną również goście specjalni, których pytania i refleksje pozwolą skierować uwagę na szczególnie interesujące nas zagadnienia. Rozmowy będą nagrywane i prezentowane także na antenie „RDC” i na stronie internetowej Instytutu.
Mike Urbaniak jest dziennikarzem kulturalnym, krytykiem teatralnym, autorem rozmów z wybitnymi postaciami polskiej kultury, głównie teatru. Współpracuje w wieloma tytułami prasowymi, na stałe pisze do „Wysokich Obcasów” i weekendowego magazynu Gazeta.pl, a w Polskim Radiu RDC prowadzi m.in. autorski program „Pan od kultury”. Jest członkiem Komisji Artystycznej Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
WSTĘP WOLNY
PROWADZENIE:
Mike Urbaniak
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
