fbpx
PLACÓWKA: ŚLADY CIENI

PLACÓWKA: ŚLADY CIENI

Wykład Huberta Bilewicza to pierwsze spotkanie w ramach projektu teatralnego Ludomira Franczaka – złożonego działania posługującego się językiem teatru, sztuk wizualnych...
opublikowano 23 marca 2016

Wykład Huberta Bilewicza to pierwsze spotkanie w ramach projektu teatralnego Ludomira Franczaka – złożonego działania posługującego się językiem teatru, sztuk wizualnych i dokumentalistyki, które ma na celu przywołanie postaci artystki Janiny Węgrzynowskiej.

Węgrzynowska była malarką op-artową, graficzką magazynu Argumenty, autorką wielu plansz reklamowych i programowych w Telewizji Polskiej, twórczynią logo Cepelii i Polskiego Lnu, projektantką plakatów i okładek książkowych, autorką dwóch programów Studia Eksperymentalnego Telewizji Polskiej oraz spektaklu laserowego. Poświęcając się całkowicie pracy żyła i tworzyła na uboczu głównych wydarzeń, jednocześnie próbując pokazać w swojej sztuce problemy „człowieka uwikłanego we współczesność”. Janina Węgrzynowska cały czas pozostawała w ruchu, stając się nieuchwytną dla sobie współczesnych. Pytane o nią osoby niewiele pamiętają, pozostałe dokumenty i prace są jedynie szczątkiem tego, co rozproszone zostało po jej śmierci.

Projekt podejmuje problem samotności, skupiając się na tym, co pozostaje po śmierci – pracach, osobistych przedmiotach, meblach – nadmiarze rzeczy, które nagle stają się problemem dla spadkobierców. Wychodząc od postaci Węgrzynowskiej opowiada o doświadczeniu każdego człowieka.

Całość zaprezentowana zostanie w formie trzech pokazów – wykładu, koncertu oraz spektaklu/instalacji performatywnej. Wykład Huberta Bilewicza jest pierwszą odsłoną prezentującą twórczość artystki w formie naukowej, jednocześnie rysując szerszy kontekst dla jej sztuki.

Produkcja: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, Fundacja Kaisera SözePartner: Dzielnicowy Dom Kultury „Węglin” 

WSTĘP WOLNY

ADRES:

Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa

Hubert Bilewicz

Historyk sztuki, nauczyciel akademicki. Pracuje w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego oraz wykłada w łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Zajmuje się historią sztuki nowoczesnej, historią architektury i dizajnu oraz gender studies. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych, redaktorem książki o architekcie Włodzimierzu Padlewskim oraz współautorem podręcznika sztuki dla gimnazjum.

Projekty

zobacz wszystkie

Program „Placówka”

PLACÓWKA: ŚLADY CIENI

15.07

Konkurs na projekt teatralny

czytaj dalej

PROJEKT “ŻYCIE I ŚMIERĆ JANINY WĘGRZYNOWSKIEJ”

Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej to projekt z pogranicza teatru, sztuk wizualnych i dokumentalistyki stworzony przez Ludomira Franczaka. Za punkt wyjścia stawia postać artystki, która całe swoje życie dedykowała pracy twórczej, pozostając całkowicie nieznaną zarówno szerszej publiczności, jak i środowisku artystycznemu. Pytane o nią osoby – niewiele pamiętają, bądź nie chcą rozmawiać, dostępne dokumenty i prace są jedynie szczątkiem tego, co rozproszone zostało po jej śmierci. Postać Węgrzynowskiej znika, rozpływa się, lupuje w pojedynczych gestach i słowach.

Jak opowiedzieć o kimś, kto wymyka się poznaniu? W jaki sposób pozbierać w jedną całość ludzkie życie i ślady, które po nim pozostały? Jaką formę powinna przybrać taka prezentacja?

Podstawą pracy jest tu, ciągle powiększające się, archiwum prac, przedmiotów i dokumentów pozostałych po artystce, staje się ono źródłem wiedzy o Węgrzynowskiej, budując jednocześnie fundament pod dalsze działania. Całość zaprezentowana zostanie w formie trzech pokazów – wykładu, koncertu oraz instalacji performatywnej, całkowicie rezygnując z obecności aktorów.

Projekt podejmuje problem samotności, skupiając się na tym, co pozostaje po śmierci – prac, osobistych przedmiotów, mebli – nadmiaru rzeczy, które nagle stają się problemem dla spadkobierców. Wychodząc od postaci Węgrzynowskiej opowiada o doświadczeniu każdego człowieka.

Forma pracy jest też formą niezwykle bliską samej artystce – posługujemy się tu collage’m, który z jednej strony zawłaszcza pracę innych, z drugiej buduje nową jakość. Jest to złożone działanie, które kładzie duży nacisk na proces. Idąc jej śladami dokonujemy tego tu i teraz – 6 lat po jej śmierci, jednocześnie pozostając w swoistym bezczasie, w którym rytm wymierzany jest przez osobiste przedmioty, napotkane historie i dynamizm związany z faktem, że tak naprawdę nie wiadomo, co kryje się za rogiem.

Koncepcja i reżyseria – Ludomir Franczak,Dźwięk – Marcin Dymiter,Opracowanie literackie – Daniel Odija,Konsultacje artystyczne – Magdalena Franczak,Konsultacje z zakresu historii sztuki – Hubert BilewiczProdukcja – Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Fundacja Kaisera SözePartner – DDK „Węglin”

Zobacz również

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności