… czyli osobiste odniesienia z trudno dostępnym kluczem. Rozpoczyna je monolog "On". Antonina Grzegorzewska napisała go po ukończeniu studiów w warszawskiej ASP („On jest zakończeniem etapu, w którym nie zabieram głosu, rozpoczęciem drogi, moim początkiem, samotnym, dorosłym”).

Punktem wyjścia jest zdanie: „Tylko teksty teatralne, które same w sobie, na poziomie lektury, wywołują dreszcz teatralny, bez świateł, muzyki, aktorów, a właściwie z tym wszystkim, ale zakamuflowanym w jakimś dramaturgicznym kodzie, rytmie, barwie słowa, zapisanym geście, tylko takie teksty są dla mnie inspirujące”.

Kobieta stanowi centrum twórczości Antoniny Grzegorzewskiej. I motywację jej dramatopisarskiej działalności.

W teatrze antycznej Grecji chór pełnił bardzo istotną rolę, spajając w swoich występach śpiew, taniec i muzykę. Mirosław Kocur podaje, że „poeci z pierwszego pokolenia dramaturgów sami trenowali swe chóry”; Ajschylos uchodził za twórcę cenionych choreografii, a Sofokles za utalentowanego tancerza.

Słowo apartado ma po hiszpańsku kilka znaczeń: odosobniony, inny, skrytka pocztowa, akapit,  zamykanie byków w boksach na kilka godzin przed corridą. W tytule spektaklu Antoniny Grzegorzewskiej "Tauryda. Apartado 679" liczba wskazuje numer skrytyki pocztowej, ale dwa pierwsze znaczenia także byłyby pomocne w jego interpretacji.

Gogol, Columbo, Grzegorzewski. Łączy ich przynajmniej jedno. Płaszcz. Słynny zielony płaszcz, noszony przez Jerzego Grzegorzewskiego przez dużą część życia, przedostał się także do dramaturgii jego córki.

Wiele osób umiałoby odpowiedzieć na pytanie, którego dnia jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Teatru, ale dlaczego przypada on akurat 27 marca nie jest już takie oczywiste.

Taki właśnie tytuł, "Wassernymphen", nosi jeden z pięknych i lekkich utworów fortepianowych umieszczonych przez Valenthina Engela w muzycznym elementarzu "Mein erstes Klavierbüchlein".

Antonina Grzegorzewska jest absolwentką Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (2002). Specjalizuje się w ceramice. Jej dyplom był wyrazem fascynacji dziełami francuskiego pisarza Bernarda-Marie Koltèsa.

Pierwsze teksty dramatyczne Antoniny Grzegorzewskiej – "On" i "Zapnij się, ze skrótami" – miały formę monologu. Jego nieznoszący sprzeciwu głos, interwencyjna moc i pozorna władza nad  słuchaczem wydawały się autorce zachwycające.