Zapraszamy na spotkanie z cyklu KSIĄŻKA W TEATRZE poświęcone książce Jacka Garfeina Żyć i grać. Techniki dla aktora w przekładzie Mariusza Orskiego i Teresy Tyszowieckiej.
Spotkanie z udziałem Mariusza Orskiego poprowadzi Jarosław Gajewski. Fragmenty książki przeczyta Gabriela Muskała.
„Książka „Żyć i grać. Techniki dla aktora”, pozycja stosunkowo nowa, zapewnedomaga się raczej szczerej i gorącej rekomendacji niż wstępu. Trudno jednak odeprzećpokusę dzielenia się radością, że możemy oddać ją polskiemu czytelnikowi sześć lat poukazaniu się pierwszego wydania, w USA. Zwraca uwagę ciekawa, oryginalna jej forma:połączenie autobiografii z podręcznikiem, który – dodajmy – skierowany jest przedewszystkim do nauczycieli, do tych, którzy uczą aktorstwa i reżyserii. To grupa zapewnewąska, ale ważna, bo mająca wpływ na kształt teatru i kina – nie tylko aktorstwa ireżyserii! – teraz i w niedalekiej przyszłości. Na tyle więc ważna, że warto było poświęcićjej fachowy podręcznik.
Jack Garfein prowadził i nadal prowadzi, głównie w Los Angeles, Nowym Jorku iParyżu, regularne zajęcia z adeptami sztuki aktorskiej i reżyserii. Przez lata doskonaliłswoją metodę uczenia tego, co w aktorstwie uznał za najważniejsze: naturalności. Jakoosiemdziesięciolatek postanowił, że czas już podsumować i zebrać doświadczenia.Owocem tych zbiorów jest książka „Żyć i grać”.
Przyznam, że moją sympatię autor, o którym dotychczas wiedziałem mało, zdobyłjuż pierwszym zdaniem, którym zaczyna przedmowę, zdaniem otwierającym książkę:„Gdybym przestał pogłębiać moją wiedzę o aktorstwie, to nie mógłbym dalej uczyć”.Później jest równie dobrze, a nawet lepiej! „Nauczyciel aktorstwa – pisze – jestprzewodnikiem prowadzącym aktora coraz bardziej w głąb stworzonej rzeczywistości, wktórej on zamieszka. Nauczyciel jest kimś na wzór Wergiliusza, który prowadzi Dantegoku odkryciom.” Tym, co aktor odkrywa, jest postać, rola. Odkrywca potrzebuje narzędzi iodpowiedniej techniki – i tego dostarcza mu nauczyciel, Jack Garfein. Uczy „umiejętnościświadomego generowania podświadomej twórczości”. To jest podstawą opracowanegoprzezeń treningu aktorskiego. Punktem wyjścia jest tekst, sztuka lub scenariusz, wktórym zapisana jest rola. Zrozumienie postaci we wszystkich jej uwarunkowaniach irelacjach wymaga empatii i rozumienia podstawowych procesów psychologicznych.Pomocą dla aktora jest bagaż jego doświadczeń życiowych i osobistych przeżyć – aktor”[fragment przedmowy autorstwa Mariusza Orskiego]
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
