Premiera spektaklu Renaty Piotrowskiej odbywa się w ramach programu Fundacji Burdąg „Badanie/Produkcja. Taniec w procesie artykulacji”. Program zakłada współpracę między praktykami i teoretykami, rezydencje artystyczne oraz budowanie dyskursu wokół pracy choreograficznej w trakcie jej powstawania. Współpraca: Dwutygodnik.com i taniecPOLSKA.pl.
Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Jest granicą, po przekroczeniu której nie ma powrotu. Ten, kto jej doświadcza, na zawsze odchodzi.W najnowszym spektaklu Renata Piotrowska konfrontuje opisane doświadczenie z teatrem – zgodnie z myślą Peggy Phelan, dla której teatr jest miejscem, gdzie społeczeństwo „przygotowuje się na stratę, a w szczególności na śmierć“.Piotrowska, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia.Wychodząc od obserwacji, że współczesne ciało bardziej niż kiedykolwiek neguje własną śmiertelność, a medialnej wszechobecności umierania towarzyszy chęć wymazania śmierci z codziennego życia, artystka zwraca się w stronę niektórych historycznych zjawisk i fantazmatów związanych z problematyką śmierci, takich jak średniowieczna ikonografia danse macabre, rytuał, personifikacja kostuchy, makabryczna estetyka gore czy petite mort erotyki. Raz za razem kreując spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę, Piotrowska bada współczesne zrozumienie śmierci – lub jego brak. (Bojana Bauer)
koncept, choreografia, wykonanie: Renata Piotrowskadramaturgia: Bojana Bauerświatło: Ewa Garniecprodukcja: Fundacja Burdągwspółpraca: Teatr Sohopartnerzy: Centrum w Ruchu, Centrum Sztuki Współczesnej – Sala Laboratorium, Narodowe Centrum Tańca w Paryżu, La Briqueterie – CDC du Val-de-Marne
Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Biura Kultury Urzędu m.st. Warszawy.
Współpraca przy projekcie badawczym: Instytut Muzyki i Tańca.
BILETY:
wstęp wolny
REZERWACJA:
ADRES:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ul. Jazdów 100-467 Warszawa
RENATA PIOTROWSKA
Choreografka i performerka. Karierę zawodową rozpoczęła od improwizacji kontaktowej, którą przez lata traktowała jako podstawę swoich spektakli. Autorka cyklu „UNKNOWN“ – interaktywnego projektu tanecznego, uruchamiającego alternatywne formy percepcji. Inspiracje do swoich prac czerpie z własnych doświadczeń i tekstów teoretycznych z zakresu nauk humanistycznych. Zrealizowała spektakle: „Teraz“ (2007), „Tańcząc z Wrogiem” (2007), “break SZTUKA WOJNY” (współpraca z Teatrem Studio, 2010), „UNKNOWNS.SEANS” (2011), film taneczny „Inside” (2011), „The Forest” (2013). Spektakle “Tańcząc z Wrogiem” i “Unknown” były w 2008 i 2010 roku wytypowane do prestiżowego przeglądu – Polska Platforma Tańca.Jest kilkukrotną stypendystką Instytutu Adama Mickiewicza, Art Stations Foundation oraz stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, programu “Młoda Polska” (2010) i programu „Stypendium Ministra” (2013).Prezentowała swoje prace na Festiwalu „Rozdroże” i Festiwalu Ciało/Umysł. Brała udział w Warszawskich Nocach Tańca. Współpracowała z Nowym Teatrem, Teatrem Studio, Teatrem Academia i Teatrem Ochoty. Jest twórczynią programu edukacyjnego o tańcu „Mam ochotę na taniec” w Teatrze Ochoty oraz Laboratorium Choreograficznego.W latach 2011-13 uczestniczyła w magisterskim programie choreograficznym ex.e.r.c.e w Narodowym Centrum Choreograficznym w Montpellier we Francji, gdzie pracowała z takimi artystami jak: Xavier Le Roy, Lisa Nelson, Deborah Hay, Mathidle Monnier. Prezes Towarzystwa Prze-Twórczego, członkini Centrum w RuchuSzczegóły na stronie: www.nowa.piotrofska.art.pl
BOJANA BAUER
Teoretyczka tańca i sztuk performatywnych, dramaturżka. Otrzymała profesjonalne wykształcenie taneczne w Belgradzie, gdzie była członkinią Baletu Narodowego. Studiowała teorię tańca i estetykę na Uniwersytecie Paris 8. Pisze pracę doktorską z estetyki i teorii sztuk performatywnych w EDESTA (Ecole Doctorale Esthétique, Science et Technologie des Arts), wspierana przez portugalską fundację FCT. Pracowała jako producentka na Festiwalu Alkantara w Lizbonie. Uczyła teorii tańca i sztuk performatywnych w Szkole Wyższej Sztuk Pięknych w Nantes. Prowadzi zajęcia z dziedziny choreografii i sztuk performatywnych, m.in.: ex.e.r.ce we Francji, ArtEZ i DasArts w Holandii oraz na Narodowej Akademii Sztuk w Bergen w Norwegii.Współpracowała z choreografami Latifą Laabissi, Verą Montero, Mariem Afonso i artystą wizualnym Pedrem Gomezem-Eganą. Jest jednym z założycieli (obok Ivany Miller i Jeana Baptiste`a Veyret-Logeriasa) platformy INSTITUT. Jej teksty były publikowane w czasopismach: Repères, The Walking Theory, Maska i Performance Research.
