Nabytki
JAN WILKOWSKI, SPOWIEDŹ W DREWNIE. DRAMATY
wybór i wstęp - Halina Waszkiel
Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, Warszawa 2020
seria naukowa Dramat polski. Reaktywacja
sygnatura IT 35617
hasła przedmiotowe: Jan Wilkowski (1921-1997); dramat polski XX w.; teatr lalek w Polsce XX w.;
dramaty pomieszczone w tym tomie:
Guignol w tarapatach (współautor: Leon Moszczyński)
Zaczarowany fortepian
O Zwyrtale muzykancie, czyli jak stary góral dostał się do nieba
Tymoteusz Rymcimci
Tygrys Pietrek (współautorka: Hanna Januszewska)
My i krasnoludki
Spowiedź w drewnie
Muzyka na cztery drzewa i fletnię Pana
Kukły i ludzie
Dwunasty tom serii naukowej Dramat polski. Reaktywacja jest wynikiem projektu badawczego tak samo nazwanego, prowadzonego w Instytucie Badań Literackich PAN. Najnowszy zawiera dramaty dla teatru lalek i to wyróżnia go w całej serii, a gdy powiemy, że są to dramaty Jana Wilkowskiego, to wyróżnienie jest spotęgowane. Bo Jan Wilkowski był jednym z kilkorga najwybitniejszych Lalkarzy w Polsce. Był aktorem, autorem, reżyserem, scenografem swoich spektakli, jednym z twórców telewizyjnych programów dla dzieci (cykle Teatrzyk w koszu, wielu odcinków, których bohaterką była słynna lalkowa Ula uczennica pierwszych klas szkoły podstawowej, a Wilkowski występował w roli jej Dziadka, czy serial lalkowy Przygody skrzata Dzięcielinka), dla teatru lalek stworzył bohatera o imieniu Tymoteusz, którego dzieci kochają także dzisiaj. Jego twórczość dramatopisarska i teatralna adresowana była również do dorosłego widza, powstały legendarne dwa widowiska według tekstów Wilkowskiego O Zwyrtale muzykancie, czyli jak się stary góral dostał do nieba i wybitna Spowiedź w drewnie inspirowana dziejami życia beskidzkiego świątkarza Jędrzeja Wowry. Jak pisze Halina Waszkiel, Jan Wilkowski „stał się legendą polskiego lalkarstwa. Był człowiekiem o wyjątkowej osobowości i uroku osobistym. Jego miłość do lalek była zaraźliwa, co znalazło szczególne odbicie w pracy pedagogicznej. W 1974 roku wraz z Krzysztofem Rauem Wilkowski stworzył w Białymstoku zamiejscowy Wydział Lalkarski warszawskiej Państwowej Szkoły Teatralnej (obecnie Wydział Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza).”