„Polski teatr Zagłady” to propozycja nowej perspektywy oglądu polskiego teatru. I zarazem pierwsza w Polsce monografia poświęcona problematyce teatru i Zagłady.
Autor daje pełny przegląd zjawisk teatralnych – od wyreżyserowanej przez Leona Schillera „Wielkanocy” po „(A)pollonię” Krzysztofa Warlikowskiego. Ani przez chwilę nie zapomina jednak, z jakiej pozycji mówi – w jakim momencie historycznym i na jakim etapie kulturowych negocjacji. Ujawnia związane z najnowszymi debatami pokusy „symbolicznych zadośćuczynień” i pułapki „retoryki wzniosłości”.
Krytycznemu namysłowi poddana tu zostaje swoista gra prowadzona w ramach teatru, i szerzej – społeczny dyskurs związany z Zagładą. Gra pamięci i niepamięci, wiedzy i niewiedzy. Gra pomiędzy mechanizmami obronnymi a szokiem ich przełamania. Niziołek odwraca znaną konstatację, „że z perspektywy polskiej kultury źle widać Holokaust”, i stawia kontrowersyjną tezę, że to właśnie formy tego „złego widzenia” ukształtowały najwybitniejsze zjawiska polskiego powojennego teatru.
Nie jest to jednak książka o historii teatru, ale o objawiających się w teatralnym medium głębokich procesach zachodzących w polskiej kulturze, o dziejach zbiorowej myśli i afektów. To jedna z tych publikacji, które dotykają kwestii zasadniczych dla naszej tożsamości i przez które dokonuje się praca w obrębie samoświadomości Polaków.
Wydawcy publikacji: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Wydawnictwo Krytyki PolitycznejPartner: Nowy Teatr
Kup już teraz w księgarni PROSPERO
GRZEGORZ NIZIOŁEK
Grzegorz Niziołek (1962) – Zajmuje się teatrem XX i XXI wieku, tradycją romantyczną w polskim teatrze, krytyką teatralną, najnowszymi zjawiskami w teatrze polskim i europejskim, związkami teatru i historii.Jego eseje teatralne zostały zebrane w tomie Sny, komedie, medytacje (2000). Opublikował książki poświęcone twórczości Krystiana Lupy i Krzysztofa Warlikowskiego: Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy (1997) i Warlikowski. Extra ecclesiam (2008). Jest autorem monografii Ciało i słowo. Szkice o teatrze Tadeusza Różewicza(2004). Wydał antologie Dziady. Od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego (1999, wspólnie z Tadeuszem Kornasiem) iZła pamięć: przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie (2012, z Moniką Kwaśniewską).Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Kierownik literacki Starego Teatru w latach 2004–2007, pomysłodawca festiwalu re_wizje i dyrektor artystyczny dwóch jego pierwszych edycji, poświęconych współczesnym interpretacjom tekstów romantycznych i antycznych. Od 2008 do 2010 roku dyrektor artystyczny (wspólnie z Agatą Siwiak) Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi. Współzałożyciel i redaktor naczelny czasopisma teatralnego „Didaskalia”.
