Opowiem Wam swoją historię. O moim życiu na scenie i w kulisach. O ludziach, którzy mnie otaczali – moich mistrzach i przyjaciołach. O tym, co mnie ukształtowało i o tym, co zawsze było mi bliskie. Podzielę się z Wami moim życiowym doświadczeniem, nie skrywając się za żadną maską. To jest dzisiaj moja rola.
Spotkanie poprowadzi Maciej Nowak.
wstęp wolny
IZABELLA CYWIŃSKA
Teatr i polityka. Politycy i aktorzy. Plan filmowy i telewizyjny. Więzienna prycza w ośrodku dla internowanych i służbowa limuzyna. Dyrektorskie fotele i ministerialne gabinety. Żywioły Izabelli Cywińskiej. Jej zawodowa przygoda z teatrem ma swój początek na Wydziale Reżyserii warszawskiej PWST, u prof. Bohdana Korzeniewskiego, który kończy w 1965 roku. Poprzez Białystok, Warszawę i Poznań, jako jedna z „młodych zdolnych”, trafia do Kalisza, po raz pierwszy w charakterze dyrektora teatru. Trzy kaliskie sezony sytuują ją w pozycji jednej z najciekawszych postaci polskiego życia teatralnego. W 1973 obejmuje dyrekcję Teatru Nowego w Poznaniu. Sprecyzowana wizja artystyczna i żelazna konsekwencja powodują, że poznańska scena staje się coraz ważniejszym punktem na teatralnej mapie Polski. „Na dnie” Gorkiego, „Wróg ludu” Ibsena, „Rewizor” Gogola, „Oni” Witkacego to tylko niektóre przykłady tematów i zainteresowań reżyserki-dyrektorki. No i „Oskarżony: Czerwiec Pięćdziesiątsześć”, niezwykły faktomontaż zaprezentowany po raz pierwszy 20 czerwca 1981 roku. Rok 1989 zmienia priorytety – Cywińska zostaje ministrem kultury i sztuki w uformowanym po pierwszych wolnych wyborach niekomunistycznym rządzie premiera Tadeusza Mazowieckiego. W ministerialnym fotelu – w gorącym okresie transformacji – zasiada ponad rok, aż do dnia dymisji całego gabinetu. Próbuje zreformować strukturę, proponuje zmiany w organizacji i finansach. W latach 90. często reżyseruje w Teatrze TV, robi kilka filmów – przewrotny „Cud purymowy”, a przede wszystkim znakomity, wzbudzający gwałtowne emocje i polemiki serial „ Boża podszewka”. W latach 2008-2011 dyrektoruje Teatrowi Ateneum, z czego rezygnuje, nie mogąc przeprowadzić koniecznych zmian.
MOJA HISTORIA to cykl rozmów z najwybitniejszymi artystami teatru, ludźmi różnych specjalności i zawodów. Spotkania z aktywnym udziałem publiczności odbywają się raz w miesiącu w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Biograficzna opowieść naszego bohatera opatrzona jest materiałami ikonograficznymi – zdjęciami, filmami i nagraniami radiowymi. Do rozmowy zaproszeni są również goście specjalni, których pytania i refleksje pozwalają skierować uwagę na szczególnie interesujące zagadnienia. Rozmowy są rejestrowane i – jako materiał dokumentacyjny – przechowywane oraz prezentowane w wirtualnym archiwum. Kuratorem cyklu jest Rafał Sławoń.
