„Halka, czyli Kobieta” – wykład Ewy Partygi i Agnieszki Wanickiej.
Na dziewiętnastowiecznych modelach kobiecości największe piętno odcisnął melodramat, uwypuklając ambiwalencję wpisaną we wszelkie dostępne kobietom scenariusze tożsamościowe.W melodramatycznym świecie heroina jest najczęściej wcieleniem najwyższych wartości nadających sens światu, ale temu uwzniośleniu kobiecości towarzyszy jej całkowite uprzedmiotowienie. Halka z opery Stanisława Moniuszki, z librettem Włodzimierza Wolskiego (1848/1858) to jeden z popularniejszych wariantów takiej heroiny: kobieta upadła, która w głębi duszy jest wcieleniem cnoty. Figura kobiety upadłej powracała w XIX-wiecznym teatrze w różnych formach, stała się fundamentem repertuaru wielkich aktorek. Równolegle, od lat 40. XIX wieku trwały próby przewartościowania relacji płci i wykuwał się projekt emancypacji kobiet będący owocem kryzysu męskości. Czy w melodramatycznej figurze kobiety upadłej tkwi jakiś zalążek scenariuszy emancypacyjnych? I czy wpłynęły one jakoś na kształt teatru? Co łączy Halkęz wyzwalającymi się i wyzwolonymi kobietami, które pojawią się na scenie pod koniec wieku?
WSTĘP WOLNY
STRONA INTERNETOWA:
ADRES:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Projekty
TEATR PUBLICZNY. PRZEDSTAWIENIA | WIEK XIX
Cykl wykładów Ewy Partygi i Agnieszki Wanickiej o teatrze XIX wieku – czwarta odsłona multimedialnego projektu historii polskiego teatru.