„Kim jesteś i dlaczego się za mną skradasz? – zapytała Gęś.Miło, że mnie zauważyłaś – powiedziała Śmierć – Jestem przy tobie od twoich narodzin, tak na wszelki wypadek.”
Gąska Klementyna pewnego dnia spotyka Śmierć. Na ten widok dostaje gęsiej skórki, ale nie ucieka, nie krzyczy…Zresztą Śmierć wygląda inaczej, niż spodziewała się Klementyna: nie trzyma w ręku kosy, nie jest ani stara, ani brzydka, lubi spacerować i rozmawiać o słodyczach. Między dwiema bohaterkami rodzi się relacja, poznają się coraz lepiej i głębiej.
„Wyszłyśmy od tematu śmierci, a zaczęłyśmy przyglądać się życiu, jego regułom, tej naszej codziennie grze w klasy. Z muzyczno-ruchowych improwizacji powstał spektakl nie tylko o odchodzeniu, ale o twórczej obecności w świecie pełnym wyzwań.” (Justyna Sobczyk, reżyserka)
spektakl dla widzów od 6 roku życia
BILETY:
bilety: 10 pln
rezerwacja:rezerwacje.teatr21@gmail.comtel. 791 770 021
STRONA INTERNETOWA:
ADRES:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
TWÓRCY:
reżyseria: Justyna Sobczykdramaturgia: Justyna Lipko-Koniecznascenografia, kostiumy: Agata Skwarczyńskawystępują: Magdalena Świątkowska, Justyna Wielgusmuzyka na żywo: Saba Litwińskaprodukcja: Stowarzyszenie Pedagogów Teatrupremiera: 21 września 2013 w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego
Copyright: Wolf Erlbruch, „Ente, Tod und Tulpe”; ⒸVerlag Antje Kunstmann GmbH, München 2007.Copyright for the Polish translation by Łukasz Żebrowski.Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo Hokus-Pokus, Warszawa 2008.
RECENZJE:
„Temat śmierci, wszechobecny w książce Erlbrucha poprzez sugestywne ilustracje, w spektaklu Teatru 21 jest oczywiście zauważalny, ale nie dominuje. Reżyserka stworzyła opowieść o życiu, o rządzących nim regułach, a nie o odchodzeniu, co podkreśla świetna gra aktorek, budząca żywiołowe reakcje małej i większej publiczności. Scenografia, z pozoru skromna, bo ograniczająca się do niebieskiej tkaniny, spływającej swobodnie z sufitu na podłogę, okazała się bardzo przemyślaną, zapierającą dech w piersiach konstrukcją, która w jednej chwili (dzięki zaangażowaniu małej publiczności) przeistoczyła się w falujący staw. Ważnym elementem spektaklu jest także oprawa dźwiękowa, tworzona na żywo z wykorzystaniem instrumentów, ale też wody, słomki i kieliszków.”(Ewa Świerżewska „Tak na wszelki wypadek” – zobacz pełny tekst recenzji na portalu Qlturka.pl)
„Śmierć jest bohaterką spektaklu, nie jest jednak przerażająca, nie trzyma w ręku kosy, nie jest stara, ani brzydka, lubi spacerować i rozmawiać o słodyczach.”(Anna Szpakowska – posłuchaj audycji o spektaklu na portalu Polskiego Radia)
