POROZMAWIAJMY O GRANICACH. Z KULTURĄ NA MARGINESIE

Prowadzący: prof. Dariusz Kosiński

Uczestnicy:

• Julia Holewińska (dramatopisarka, autorka sztuki „Granice”, której premiera odbyła się w lutym w Teatrze Polskim w Bydgoszczy)
• Agnieszka Wójcińska (współautorka i redaktorka książki „Mur. 12 kawałków o Berlinie”)
• Jan Krzysztof Bielecki (były premier, ekonomista, polityk; sygnatariusz „Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy” podpisanego w 1991 roku w Bonn)
• Christian Papke (reżyser, dramaturg, pisarz; od 2005 roku jest kuratorem Międzynarodowego Konkursu Dramatopisarskiego, a od 2014 Festiwalu Teatralnego w Norymberdze, którego tegoroczna edycja ma na celu prezentację twórczości polskich reżyserów i dramatopisarzy młodego pokolenia)

Impulsem do  zorganizowania debaty był ogłoszony przez Teatr w Norymberdze konkurs dramatopisarski, skierowany do autorów z Polski, pod hasłem „Talking About Borders”.

O współczesnych granicach Europy, tych geograficznych, ale także tych społecznych i kulturowych pragniemy porozmawiać z zaproszonymi gośćmi.

Upadek muru berlińskiego i przemiany 1989/90 były nową cezurą w stosunkach polsko-niemieckich. Podpisany w 1991 roku traktat polsko-niemiecki określał kierunki i cele współpracy, ale przede wszystkim odwoływał się do wspólnych wartości, które miały definiować relacje obu krajów. Spróbujemy zastanowić się, co dziś zostało z wartości, które przyświecały sygnatariuszom dokumentu? Czy nie jest tak, że mur, który symbolicznie upadł, nadal wyznacza granicę między Zachodem i Wschodem Europy?

Zjednoczona Unia Europejska powstała w oparciu o wspólnotę węgla i stali, a przez wszystkie lata wyjątkowo dużą rolę przywiązywano do integracji ekonomicznej i gospodarczej, marginalizując rolę kultury w procesie zjednoczenia. Być może powinniśmy przemyśleć rolę kultury w sytuacji redefiniowania się dzisiejszej Europy, tak aby nie potwierdziła się teza postawiona niedawno przez Pascala Gielen’a, że koniec kultury będzie oznaczał koniec Europy (No Culture, No Europe).

Spróbujemy zastanowić się również, w jaki sposób sztuka – w szczególności teatr – może zabierać głos w dyskusji na temat tożsamość naszego kontynentu redefiniującej się w obliczu kryzysu oraz umacnianych i uszczelnianych na nowo granic.

WSTĘP WOLNY

ADRES:

Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa