fbpx
Dziady polsko-japońskie

Dziady polsko-japońskie

Dziady polsko-japońskie/Soreisai/祖霊際 to wydarzenie teatralne zbudowane na kanwie potańcówki wiejsko-miejskiej, ale także japońskich Zaduszek – O-bon; powstało z...
opublikowano 17 listopada 2018

Dziady polsko-japońskie/Soreisai/祖霊際 to wydarzenie teatralne zbudowane na kanwie potańcówki wiejsko-miejskiej, ale także japońskich Zaduszek – O-bon; powstało z inspiracji Dziadami Jerzego Grotowskiego (1961), Guseł Włodzimierza Staniewskiego i teatru Gardzienice (1980). Rządzi nimi muzyka i klimat potańcówki, a nade wszystko moc kobiet, do tej pory w Dziadach ignorowana. Guślarz jest tyleż Księdzem, co Wodzirejem. Pilnuje go jednak kobieta i Kapela. Czy Guślarz im ulegnie? Pojawiają się zaproszone duchy – to Dziady. Jakie to duchy? Jakie to dusze? Wyzwolone przez taniec ze swej niemoty i bezruchu, biorą we władanie potańcówkę. Wypowiedziane zaklęcie „Czyscowe duszeczki, w jakiejkolwiek świata stronie…” przywoła duchy z końca świata, a inne: „…niechaj twojej blask obsłony długo, długo w oczach stoi” spełni się jako widmo Grozy.Dziady polsko-japońskieFot. Maciej Zakrzewski

W Japonii, od czasów najdawniejszych trwa zwyczaj zaduszkowej uczty i tańców, odprawianych podczas Obon – święta przodków, kiedy to dusze odwiedzają domy rodzinne i przyglądają się, jak żywi sobie radzą. Jak Japonia długa i szeroka, odbywają się latem zaduszkowe zjazdy rodzinne, wspólne wieczerze oraz tańce całej społeczności – dzielnic w miastach, wiosek na prowincji. Grają na instrumentach nawet amatorzy, tłumy suną korowodem po uliczkach i placach. Do obcowania żywych z duszami przodków nawiązuje wielu wybitnych twórców teatru w Japonii, na przykład Shūji Terayama. Obcowanie to stanowi grunt sztuk widowiskowych w Japonii: teatru nō, kabuki i jōruri.Tu nasza wrażliwość jest identyczna z Japończykami. W setną rocznicę nawiązania oficjalnych stosunków między Polską i Japonią, nasze kolejne Noce Dziadów dedykujemy Dziadom i Babom, które i którzy w przeszłości sycili związki między dwoma królestwami teatru – Polskę i Japonię, prawdziwym życiem.

Twórcy:reżyseria I koncepcja spektaklu, scenariusz, scenografia, koncepcja kostiumów: Jadwiga Rodowicz-Czechowskakompozycja muzyki – Zespół „Lorenc Trio”, w składzie: Manucha Bikont, Maciej Filipczuk, Jacek Hałas, Marcin Lorencskrzypce, altówka – Marcin Lorenc, Maciej Filipczukchoreografia i prowadzenie tańców, rola aktorska – Piotr Zgorzelskiśpiew i rola aktorska – Maniucha Bikont, Beata Passini,układ tańca japońskiego kobiet, śpiew, rola aktorska – Hana Umedainstrumenty perkusyjne, lira i flet – Jacek Hałasukład ruchu i tańca noh, rola aktorska – aktor teatru nō  – Kanji ShimizuSound design Enveeprodukcja spektaklu – Justyna Pankiewicz

WSTĘP WOLNY

Obowiązują bezpłatne zaproszenia

ADRES:

Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa

minione daty

Data Godzina Wydarzenie Wstęp
sobota 17.11.2018
19:00
19:00

Zobacz również

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności