Nagłe problemy zdrowotne sprawiły, że Gabriel Vacis – autor książki Awareness. Dziesięć dni z Jerzym Grotowskim (Pasaże, Kraków 2015) – nie będzie mógł przyjechać od Polski i wziąć udziału w planowanym na 19 stycznia spotkaniu. Zamiast niego w tym samym terminie odbędzie się rozmowa z udziałem tłumaczki i badaczki relacji Jerzego Grotowskiego z teatrem włoskim dr Katarzyny Woźniak (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie) oraz prof. Dariusza Kosińskiego. Obok książki Vacisa tematem rozmowy będzie wpływ Grotowskiego na teatr włoski oraz nieoczywiste inspiracje czerpane z jego dorobku. W trakcie spotkania wyświetlone zostaną też fragmenty zapisu wideo spektaklu Vajont 9 października 1963 z 1997 w wykonaniu Marka Paoliniego w reżyserii Gabriela Vacisa.
„Vacis należy do pokolenia włoskich artystów wychowanych na twórczości Eugenia Barby i Jerzego Grotowskiego. Pokolenia, które uczyło się teatralnego rzemiosła w Międzynarodowej Szkole Antropologii Teatru Barby i na warsztatach Ryszarda Cieślaka, Zygmunta Molika, Reny Mireckiej, Ludwika Flaszena, w Centro per la Sperimentazione e Ricerca Teatrale w Pontederze, założonym przez Roberta Bacciego, Centro di Ricerca per il Teatro w Mediolanie i wielu innych, alternatywnych szkołach teatru, gdzie podstawową metodą nauczania była relacja mistrz-uczeń. Pokolenia, które można nazwać pokoleniem amatorów, ponieważ nie odebrało tradycyjnego wykształcenia teatralnego, ale w żadnym razie nie można go nazwać pokoleniem dyletantów” (Katarzyna Woźniak, ze Wstępu do polskiego wydania książki Awareness. Dziesięć dni z Jerzym Grotowskim).
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Gabriele Vacis
Gabriele Vacis (ur. 1955) jest znanym włoskim reżyserem, dramaturgiem, twórcą telewizyjnym i filmowym. W 1982 roku założył z grupą przyjaciół Laboratorium-Teatr Settimo, z którym zrealizował przedstawienia pokazywane w całych Włoszech i w różnych częściach świata. Jest jednym z głównych twórców włoskiego teatru narracji, reżyserował też wielkie widowiska miejskie. Stworzył Schiera – technikę formacji i treningu aktora opartą na słuchaniu. Był reżyserem-rezydentem Teatro Stabile w Turynie. Także w Turynie stworzył festiwal Torino Spiritualità. Aktualnie wykłada na Università Cattolica w Mediolanie, w turyńskiej Szkole Holden oraz kieruje I Teatri w Reggio Emilia.
„Awareness. Dziesięć dni z Jerzym Grotowskim”
Gabriele Vacis, Awareness. Dziesięć dni z Jerzym Grotowskim, przekład i wstęp do polskiego wydania Katarzyna Woźniak, Pasaże, Kraków 2015.Seria: MERIDIANA334 str.Tytuł oryginału: Awareness. Dieci giorni con Jerzy GrotowskiPublikacja powstała we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego.Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W roku 1991 w Turynie odbyło się dziesięciodniowe seminarium Jerzego Grotowskiego „Zagadnienia pracy reżysera i aktora”, skierowane do studentów, aktorów, teatrologów i krytyków teatralnych. Książka Awareness. Dziesięć dni z Jerzym Grotowskim to autorska relacja wybitnego włoskiego artysty z tego spotkania. Stanowi cenne źródło wiedzy na temat ewolucji twórczości Grotowskiego na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, ponieważ w przeciwieństwie do innych zagranicznych wykładów polskiego reżysera nie dysponujemy transkrypcją turyńskiego seminarium. Żaden jego fragment nie znalazł się też w tomie Tekstów zebranych Grotowskiego. Jak podkreśliła we wstępie do drugiego włoskiego wydania Awareness Mirella Schino, włoska badaczka, która od wielu lat uważnie śledzi pracę ośrodka poszukiwań teatralnych w Pontederze i związanego z nim Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards, jest to świadectwo tym cenniejsze, że poznajemy Grotowskiego przez pryzmat osobistego doświadczenia Gabriela Vacisa, wybitnego artysty idącego własną drogą. W tej udramatyzowanej, napisanej z poczuciem humoru i dystansem opowieści, nie brakuje także postaci drugoplanowych: bardzo młodych, niespełna dwudziestoletnich, początkujących artystów, Simony, Fabbrizia i Davida, dla których spotkanie z Grotowskim było równie odkrywcze, jak dla Vacisa czy Schino, należących do zupełnie innego pokolenia. Połączenie fascynacji i dystansu sprawia, że Awareness nie będąc książką wyznawczą i nie budując kultu polskiego twórcy, pozwala dotknąć tego, co w jego postawie być może najważniejsze: Grotowski wyznacza kierunek, każe trzymać kurs, być czujnym i nie tracić z oczu celu, nie pozwolić, żeby precyzyjna sztuka rzemieślnika teatru zmieniła się w emocjonalną zupę.
