fbpx
Przedświąteczna sobota w księgarni Prospero

Przedświąteczna sobota w księgarni Prospero

W sobotę 14 grudnia zapraszamy do księgarni Prospero na przedświąteczne zakupy. Polecamy książkowe nowości oraz instytutowe gadżety.
opublikowano 5 grudnia 2024
Instytut Teatralny zaprasza 14 grudnia w godz. 11:00-19:00 do księgarni Prospero na świąteczne zakupy. Tego dnia książkowe upominki dla bliskich zapakujemy na życzenie klienta w ozdobny papier – w sam raz pod choinkę.

 

Wszystkie osoby poszukujące ciekawych prezentów znajdą coś dla siebie! W ofercie księgarni można znaleźć różnorodne publikacje o tematyce teatralnej, najważniejsze nowości wydawnicze oraz instytutowe gadżety, takie jak torby z hasłem „Generalnie dramat” i torby z Konkursu Fotografii Teatralnej, a także nerki, świeczki, notesy, pinsy i wiele innych.

Oferta ozdobnego pakowania książek obowiązuje tylko w sklepie stacjonarnym, który znajduje się w siedzibie Instytutu przy ul. Jazdów 1 w Warszawie. Zapraszamy także do zapoznania się z ofertą w sklepie internetowym: www.prospero.e-teatr.pl.

Najciekawsze książki na prezent

Wśród wielu ciekawych pozycji o tematyce teatralnej polecamy szczególnie nowości:

Długo wyczekiwana biografia jednego z najwybitniejszych twórców teatru XX wieku Człowiek mit. Nadwrażliwiec i outsider. Wizjoner cierpiący na chroniczny brak zrozumienia. Geniusz teatru. Ubóstwiany i nienawidzony. Do jakiego stopnia potrafił wyreżyserować własny los?

Znamy Oscara Wilde’a jako „króla życia”, lwa salonowego, męczennika, ofiarę moralności wiktoriańskiej, autora „Portretu Doriana Graya”, bajek, esejów i listu z więzienia. Niekiedy zapominamy, że Wilde był przede wszystkim dramatopisarzem i twórcą nowej szkoły estetycznej. (…) Przed Państwem pierwsze polskie wydanie dramatów zebranych Wilde’a. Wilde’owski kanon ukazuje się w nowych przekładach Macieja Stroińskiego i z posłowiem Michała Lachmana.

Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza. Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz przedstawień Wieczoru Trzech Króli na polskiej scenie.

Uwadze polecamy także tytuły związane z szerzej rozumianą kulturą:

Osiem wieków malarstwa, stu artystów, wybitne dzieła. Książka w przystępny i zabawny sposób przedstawia historię malarstwa – artystów, najważniejsze nurty, szkoły i style prezentuje w porządku chronologicznym; rozwiązuje zagadki związane z ukrytymi symbolami na obrazach i ujawnia tajemnice kulis muzeów, a także proponuje precyzyjną analizę obrazów.

Wybór najlepszych wierszy Jadwigi Stańczakowej – ociemniałej poetki i nieznanej dotąd, odnalezionej po latach prozy. Stańczakowa odkryła dla siebie haiku i własną formę małej prozy, którą nazwała „prozinką” – były to scenki, a czasem mikroopowiadania, punktowane paradoksalną, czasem żartobliwą puentą. W takim lekkim tonie opowiada nawet o swoich próbach samobójczych. W twórczości szukała także odpowiedzi, czym jest doświadczenie niewidzenia i czy da się je opisać tak, by mogła je pojąć osoba widząca. Próbowała zjednać dwie rzeczywistości: świat, który zapamiętała, i ten, którego doświadczała na co dzień.

Zachęcamy także do zapoznania się z nowościami wydanymi przez Instytut Teatralny:

Książka realizuje założenia projektu „Odzyskanej awangardy”, dokumentując cząstkę międzywojennej awangardy Europy Środkowo-Wschodniej, usytuowanej na terytorium dwóch prowincji galicyjskich, w górnym dorzeczu Dniestru i Wisły. Działając w warunkach kulturowej mozaiki Galicji Wschodniej, miała za sobą kilka stuleci sąsiedztwa tradycji ukraińskich, polskich i żydowskich, a więc dzieje znacznie dłuższe niż idea państw narodowych. Podziały na narodowe odcinki rzadko się tutaj sprawdzają.

Ta książka to prawdziwa rozkosz nie tylko dla historyków i historyków teatru, ale także dla każdego czytelnika, który szuka zarówno wiedzy, jak i czystej przyjemności lektury, dalekiej od akademickiej sztywności, pozbawionej ciężaru niezrozumiałej dla laika terminologii, wpisującej się bardzo silnie we współczesność.

Autorka przestudiowała rolę teatru i, szerzej, utworów dramatycznych, w rewolucji 1905–1907 r. w Polsce, także jej echa w późniejszej twórczości oraz na scenach. Obszerna publikacja uzupełnia lukę w wiedzy o polskich dążeniach niepodległościowych, po raz pierwszy wiążąc je z życiem teatralnym.

 

Fascynująca historia cyrku na ziemiach polskich i dzieje tworzących go pokoleń artystów to wciąż historia nienapisana, wyparta część dziedzictwa kulturowego. Luki tej nie sposób wypełnić jedną publikacją. Inicjując serię „Circusiana”, chcemy przyczynić się do powstania systemowych badań nad kulturową historią cyrku i jego współczesnymi formami.

Sztuka Małgorzaty Maciejewskiej stanowi ostatnią część „Trylogii na smutne czasy” i została wystylizowana na średniowieczną farsę o ciekawym potencjale symbolicznym. Bohaterką jej intrygującego dramatu jest stara kobieta, wokół której ogniskuje się rzeczywistość baśniowa.

 

Sztuka dedykowana jest Antoniemu Kępińskiemu, wybitnemu polskiemu psychiatrze, który zgłębił naturę nerwic, opisał schizofrenię i zbadał melancholię. Jakubowskiego zainspirował zwłaszcza „Lęk” z 1977, charakteryzowany przez Kępińskiego jako wewnętrzny proces psychiczny, różny od zwykłego strachu. W lęku, doświadczanym poprzez niepokój, paraliżujące napięcie, głębokie skrępowanie, poczucie winy czy zagrożenia, pogrążeni się wszyscy bohaterowie Przesiadki.


Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest Narodową Instytucją Kultury finansowaną ze środków budżetu Państwa.

(Przeczytaj więcej na ten temat)

Zobacz również