28 marca w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku i 31 marca 2014 roku w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie odbędą się spotkania poświęcone książce Grzegorza Niziołka „Polski teatr Zagłady”, wydanej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego i Wydawnictwo Krytyki Politycznej w partnerstwie z Nowym Teatrem. W Gdańsku o książce z autorem rozmawiać będą: Mieczysław Abramowicz, Małgorzata Jarmułowicz i Zbigniew Majchrowski.
Krakowskie spotkanie poprowadzi Joanna Wichowska, a wezmą w nim udział: Joanna Tokarska-Bakir, Roma Sendyka i Grzegorz Niziołek. Spotkania współorganizowane są przez wydawców książki „Polski teatr Zagłady” – Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego i Wydawnictwem Krytyki Politycznej. Partnerem publikacji jest Nowy Teatr.
29 marca 2014., godz. 18:00Nadbałtyckie Centrum Kultury, ul. Korzenna 33/35, Gdańskszczegóły tutaj
31.03.2014 r., godz. 19:00Narodowy Stary Teatr, Sala Prób Sceny Kameralnej#Koloniiul. Starowiślna 21, Krakówszczegóły tutaj
POLSKI TEATR ZAGŁADY
„Polski teatr Zagłady” to propozycja nowej perspektywy oglądu polskiego teatru. I zarazem pierwsza w Polsce monografia poświęcona problematyce teatru i Zagłady. Autor daje pełny przegląd zjawisk teatralnych – od wyreżyserowanej przez Leona Schillera „Wielkanocy” po „(A)pollonię” Krzysztofa Warlikowskiego. Ani przez chwilę nie zapomina jednak, z jakiej pozycji mówi – w jakim momencie historycznym i na jakim etapie kulturowych negocjacji. Ujawnia związane z najnowszymi debatami pokusy „symbolicznych zadośćuczynień” i pułapki „retoryki wzniosłości”. Krytycznemu namysłowi poddana tu zostaje swoista gra prowadzona w ramach teatru, i szerzej – społeczny dyskurs związany z Zagładą. Gra pamięci i niepamięci, wiedzy i niewiedzy. Gra pomiędzy mechanizmami obronnymi a szokiem ich przełamania. Niziołek odwraca znaną konstatację, „że z perspektywy polskiej kultury źle widać Holokaust” i stawia kontrowersyjną tezę, że to właśnie formy tego „złego widzenia” ukształtowały najwybitniejsze zjawiska polskiego powojennego teatru. Nie jest to jednak książka o historii teatru, ale o objawiających się w teatralnym medium głębokich procesach zachodzących w polskiej kulturze, o dziejach zbiorowej myśli i afektów. To jedna z tych publikacji, które dotykają kwestii zasadniczych dla naszej tożsamości i przez które dokonuje się praca w obrębie samoświadomości Polaków.
Grzegorz Niziołek
Zajmuje się teatrem XX i XXI wieku, tradycją romantyczną w polskim teatrze, krytyką teatralną, najnowszymi zjawiskami w teatrze polskim i europejskim, związkami teatru i historii. Jego eseje teatralne zostały zebrane w tomie „Sny, komedie, medytacje” (2000). Opublikował książki poświęcone twórczości Krystiana Lupy i Krzysztofa Warlikowskiego: „Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy” (1997) i „Warlikowski. Extra ecclesiam” (2008). Jest autorem monografii „Ciało i słowo. Szkice o teatrze Tadeusza Różewicza” (2004). Wydał antologie „Dziady. Od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego” (1999, wspólnie z Tadeuszem Kornasiem) i „Zła pamięć: przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie” (2012, z Moniką Kwaśniewską). Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Kierownik literacki Starego Teatru w latach 2004–2007, pomysłodawca festiwalu re_wizje i dyrektor artystyczny dwóch jego pierwszych edycji, poświęconych współczesnym interpretacjom tekstów romantycznych i antycznych. Od 2008 do 2010 roku dyrektor artystyczny (wspólnie z Agatą Siwiak) Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi. Współzałożyciel i redaktor naczelny czasopisma teatralnego „Didaskalia”.
