„Wezbranie Wisły, czyli Aktor-obywatel” – wykład Ewy Partygi i Agnieszki Wanickiej.W XIX wieku coraz ważniejszym wyznacznikiem tożsamości staje się wykonywany zawód. Najwybitniejsi aktorzy początku wieku, pragnący tworzyć teatr, który „tych zapala, tych dziwi, a tamtych poprawia”, traktują swoją profesję jako powołanie i misję. Obywatelskie i społeczne zaangażowanie aktorów, przybierające w XIX wieku bardzo różne formy, można uznać za jeden ze sposobów dojrzewania polskiej inteligencji. Spróbujemy przyjrzeć się rozmaitym praktykom – teatralnym i nie tylko teatralnym – które doprowadziły do tego, że na wystawie fotografii polskiej inteligencji XIX i XX wieku na poczesnych miejscach znalazły się zdjęcia Heleny Modrzejewskiej czy Ludwika Solskiego. Punktem wyjścia będzie komedioopera aktora i literata, Ludwika Adama Dmuszewskiego, „Wezbranie Wisły” (1813) – przykład ówczesnego „teatru faktu”, teatru interwencyjnego, reagującego na aktualne problemy z gazetową szybkością, próbującego „zapalać” widzów i angażować ich w debatę na temat postaw obywatelskich.
WSTĘP WOLNY
STRONA INTERNETOWA:
ADRES:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Projekty
TEATR PUBLICZNY. PRZEDSTAWIENIA | WIEK XIX
Cykl wykładów Ewy Partygi i Agnieszki Wanickiej o teatrze XIX wieku – czwarta odsłona multimedialnego projektu historii polskiego teatru.
