Ten spektakl jest jak okrzyk ojca, który właśnie wyszedł z oddziału położniczego – „To dziewczynka!”Dorośniesz więc, dziewczynko…z dziecka staniesz się nastolatką, a potem kobietą. Ale musisz wiedzieć, Dziewczynko, że twoja droga nie będzie wcale łatwa. Oczywiście, będziesz zapewne kobietą współczesną, wolną i niezależną, będą ci przyznane, a priori, te same prawa co mężczyznom. Ale czasem ogarnie cię strach. Będziesz się bać, kiedy usłyszysz, że kobieta ma być „dobrą żoną i matką rodziny”, mimo że ty, Dziewczynko, czujesz inne powołanie. Będziesz czuć lęk w nocy, idąc ciemniejszą ulicą. Będziesz może zaszokowana, a może poczujesz obrzydzenie, na widok pornografii, która jest wszechobecna, choć ukryta pod innymi nazwami i ma zrobić z ciebie to, czym nie jesteś. Kobieta=dziwka, nawet ty sama zagubisz się czasem w tym osobliwym skojarzeniu. Twoja tożsamość będzie naznaczona przez te stereotypy powtarzane w nieskończoność i zatwierdzone przez społeczeństwo, które przebiera podłość i poniżenie za dobroczynny „szacunek do kobiet”.
Będziesz miała wrażenie, że twoje ciało nie do końca należy do ciebie, że ustalono bez twojego udziału i narzucono ci gotowe pojęcia Piękna, Elegancji i tego, co Stosowne. Czasem poczujesz się winna z tego powodu, że jesteś albo też nie jesteś.
Ty, która myślałaś, że wszystko jest już wywalczone, będziesz jednak mogła bronić swojej integralności, wolności i swoich wyborów. Ten spektakl jest na twoją cześć, Dziewczynko. Cześć twoją i wszystkich innych, którzy żyją w naszej epoce i muszą zmierzać się z przerażającą mizoginią.
Poprzez moje ciało,moje ciało mime i tancerza, moje ciało kobiety i moją wrażliwość – europejską, ludzką, chciałabym opowiedzieć ponad słowami o pewnej ścieżce, o pewnych przeżyciach, wspólnych dla wielu spośród nas: dzieci, córek, kobiet. Chciałabym po prostu, w poetyckiej formie, wyrazić taką myśl: byłoby wspaniale, gdyby przestano wtrącać się do naszych tyłków i do naszej seksualności. Chciałabym wykrzyczeć, że mamy gdzieś te wszystkie blond Barbie i domagać się prawa istnienia dla innych tożsamości. Chciałabym zwyczajnie prosić o prawo do marzeń – dla wszystkich. (Célia Chauviere)
BILETY:
20 zł (normalny)10 zł (ulgowy)> Kup on-line na EVENTIM.PLBilety dostępne również w: – księgarni PROSPERO,– bileteriach EMPIK,– sklepach Saturn,– salonach Media Markt,– kasy sieci Eventim.
REZERWACJA:
@: bilety@instytut-teatralny.pltel. (22) 501 70 02.
ADRES:
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
TWÓRCY
Mimka/tancerka, choreografka i reżyserka: Célia ChauviereScenariusz: Celia ChauviereAsystentka choreografa: Flora PouxGłos: Ariane Pawin i Roman KossowskiScenografia: Michelle Gaydu i Loïc DeneuvyKostiumy: Agnieszka ObidzińskaReżyseria świateł: Tadeusz PerkowskiProjekt i wykonanie lalki: Katarzyna Wróbel
Produkcja: Compagnie des Corps Bruts i Fundacja Ciało Mówi Że…Partnerzy: Mairie de Paris (Francja); Instytut francuski w Warszawie; Warszawskie Centrum Pantomimy; Café Danses Bobby-Sand (Francja); Ville de Savigny-le-temple (Francja).Czas trwania spektaklu: 45 min.Szczegóły na stronach internetowych : www.corpsbruts.com
