Spotkanie wokół książki Władysława Krogulskiego, Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku (wybór i opracowanie Dorota Jarząbek-Wasyl, Agnieszka Wanicka).
Wydany po raz pierwszy szeroki wybór z dzieła legendarnego wręcz kronikarza sceny warszawskiej XIX wieku to fascynująca opowieść o złotych latach polskiego i warszawskiego teatru oraz tworzących go ludziach. Prezentowany w trakcie spotkania tom będzie punktem wyjścia do rozmowy o dawnym i współczesnym aktorstwie oraz sztuce jego opisywania.
W spotkaniu udział wezmą: Dorota Jarząbek-Wasyl, Agnieszka Wanicka, Mariusz Lesław Krogulski i Jacek Sieradzki. Prowadzenie: Dariusz Kosiński. Fragmenty książki przeczyta Henryk Talar.
Podczas spotkania książka Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku będzie sprzedawana w cenie 30 zł (zamiast 44 zł).
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Władysław Krogulski, Notatki starego aktora. Przewodnik po teatrze warszawskim XIX wiekuwyb. i prac. Dorota Jarząbek-Wasyl, Agnieszka Wanicka
O autorze:Władysław Krogulski pracował na scenie warszawskiej przez ponad sześćdziesiąt lat (1863-1930). Nie był gwiazdą. Był skromnym aktorem, występującym w małych rolach i kompozytorem teatralnych melodii. Przez całe życie gromadził materiały i źródła do dziejów sceny narodowej. Był także kolekcjonerem anegdot aktorskich i mistrzowskim podglądaczem sztuki scenicznej. Jego zapiski, świadectwo żywej tradycji teatralnej, tworzą niezwykle barwny przewodnik po teatrze warszawskim XIX wieku. Notatki starego aktora po blisko stu latach doczekały się publikacji.
O książce:Fascynująca lektura, skreślona z wewnątrz teatru, spoza kulis, co nieczęsto się zdarza. Sporządzona w dodatku przez profesjonalnego aktora, który starał się, co warto podkreślić, w równym stopniu stworzyć wizerunek artysty, jak osobowości człowieka.(z recenzji prof. dr hab. Jana Michalika)
Nie byłbym „człowiekiem teatru” i nie byłbym entuzjastą tradycji, gdybym nie rozkoszował się tymi pełnymi prostoty, a tak plastycznymi wspomnieniami.Adam Grzymała-Siedlecki
Dla takich jak on nie ma właściwie rubryki w dziejach sceny. Nazwałem go artystą użytecznym, gdy powinienem nazwać go – d u s z ą s c e n y.Wincenty Rapacki
Nie masz sumienniejszego człowieka teatru nad starego Krogułę. Na pół godziny przed przedstawieniem zjawia się czerstwy staruszek za kulisami. (…) Boże! Ileż to burz natury, przyrody, teatralnych, życiowych i zakulisowych przetrwało jego krzepkie ciało. Ile ofiar pochłonęło życie i teatr za jego pamięci. Ilu ludzi w kostiumach przewinęło się przed jego oczami, ile gwiazd błyszczało i zgasło, ilu młodzieńców i dziewcząt zmieniało się w jego oczach w mężczyzn i w kobiety, w starców i staruszki – ilu ich brak – on trwa spokojny…Juliusz Osterwa
