Teatr jutra, czyli społeczne powinności sztukio tradycjach lewicowych w polskiej sztuce i o tym, jak w sytuacji porażki uniwersalnego, antykapitalistycznego projektu emancypacyjnego można dziś definiować zadania sztuki zaangażowanej i jej instytucji rozmawiać będą: Anna Kuligowska-Korzeniewska, Paweł Łysak, Igor Stokfiszewski i Jarosław Suchan. Prowadzenie: Dariusz Kosiński.
Leon Schiller wieścił u progu lat 30. XX wieku „upadek teatru burżuazyjnego” i w manifeście „Teatr jutra” rozstrzygał:
Kierunek?Na lewo. NaprzódOrientacja?Życie dzisiejsze. Jego potrzeby i dążności. Potężna walka o moralny i społeczny ustrój jutra.Teatr?Dziś narzędziem tej walki.
Paweł Łysak deklaruje, że wywodzi się z „Schillerowskiej linii”, ale postulaty polityczne formułuje w innym języku: „chcemy teatru bardziej powszechnego”. Zarazem sięga po jeden z najbardziej politycznych tekstów, które na polską scenę wprowadził Schiller – Krzyczcie, Chiny! Siergieja Trietjakowa, agitacyjną, komunistyczną sztukę o kolonialnym wyzysku – podkreślając, że tekst jest dziś równie aktualny, jak w momencie polskiej prapremiery.
Ta sytuacja stwarza dobry kontekst do szerszej rozmowy o podejmowanych dziś strategiach instytucji kultury, które definiują się jako zaangażowane społecznie i przyjmują, że sztuka ma szczególne powinności wobec idei sprawiedliwości społecznej i egalitaryzmu.
Co dziś wynika z inscenizacji rewolucyjnego tekstu, której podejmuje się dyrektor publicznego teatru repertuarowego – instytucji tradycyjnie służącej raczej produkcji klasowych dystynkcji, niż ich znoszeniu? Co dziś znaczy gest odwołania się do lewicowych tradycji międzywojennej sztuki awangardowej, która wierzyła w możliwość przekroczenia granicy między twórczością a życiem? Czy wytwarzane przez społecznie zaangażowaną sztukę wartości istotnie prowadzą do zmian, czy jedynie wzbogacają rynek idei oraz same stają się kapitałem, przez co konserwują neoliberalny ład? W jaki sposób instytucjonalna praktyka, uwzględniająca nie tylko procesy artystyczne, ale też procesy produkcji sztuki, może stawiać opór dominującemu porządkowi?
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
