Działanie dźwiękowe Marcina Dymitera jest drugą prezentacją w ramach projektu Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej, stawiającego za punkt wyjścia postać artystki, która całe swoje życie dedykowała pracy twórczej, pozostając całkowicie nieznaną zarówno szerszej publiczności, jak i środowisku artystycznemu.
Dymiter traktuje wybrane prace Węgrzynowskiej jako partytury – graficzne zapisy, dla których szuka ich dźwiękowego odpowiednika. Buduje struktury muzyczne oparte na rytmie i zakłóceniu. Przenosi konkretne doświadczenie związane z życiem i twórczością artystki oraz jej archiwum w przestrzeń abstrakcyjną, pozbawioną wizualnego konkretu. Jest to działanie będące z jednej strony autorską interpretacją działań Węgrzynowskiej, z drugiej posługujące się fragmentami nagrań znalezionych w jej pracowni oraz wiedzą na temat tego, co w przestrzeni dźwiękowej otaczającej artystkę było mocno obecne.
Wraz z poprzednim wydarzeniem – wykładem Huberta Bilewicza – koncert tworzy fundament i punkt odniesienia dla końcowego działania teatralnego, którego premiera odbędzie się 6 maja 2016 r.
Projekt realizowany w ramach programu Placówka Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.
Produkcja: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, Fundacja Kaisera Söze
WSTĘP WOLNY
ADRES:
Instytut Teatralnyim. Zbigniewa Raszewskiegoul. Jazdów 100-467 Warszawa
Projekty
Program „Placówka”
Konkurs na projekt teatralny
PROJEKT “ŻYCIE I ŚMIERĆ JANINY WĘGRZYNOWSKIEJ”
Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej to projekt z pogranicza teatru, sztuk wizualnych i dokumentalistyki stworzony przez Ludomira Franczaka. Za punkt wyjścia stawia postać artystki, która całe swoje życie dedykowała pracy twórczej, pozostając całkowicie nieznaną zarówno szerszej publiczności, jak i środowisku artystycznemu. Pytane o nią osoby – niewiele pamiętają, bądź nie chcą rozmawiać, dostępne dokumenty i prace są jedynie szczątkiem tego, co rozproszone zostało po jej śmierci. Postać Węgrzynowskiej znika, rozpływa się, lupuje w pojedynczych gestach i słowach.
Jak opowiedzieć o kimś, kto wymyka się poznaniu? W jaki sposób pozbierać w jedną całość ludzkie życie i ślady, które po nim pozostały? Jaką formę powinna przybrać taka prezentacja?
Podstawą pracy jest tu, ciągle powiększające się, archiwum prac, przedmiotów i dokumentów pozostałych po artystce, staje się ono źródłem wiedzy o Węgrzynowskiej, budując jednocześnie fundament pod dalsze działania. Całość zaprezentowana zostanie w formie trzech pokazów – wykładu, koncertu oraz instalacji performatywnej, całkowicie rezygnując z obecności aktorów.
Projekt podejmuje problem samotności, skupiając się na tym, co pozostaje po śmierci – prac, osobistych przedmiotów, mebli – nadmiaru rzeczy, które nagle stają się problemem dla spadkobierców. Wychodząc od postaci Węgrzynowskiej opowiada o doświadczeniu każdego człowieka.
Forma pracy jest też formą niezwykle bliską samej artystce – posługujemy się tu collage’m, który z jednej strony zawłaszcza pracę innych, z drugiej buduje nową jakość. Jest to złożone działanie, które kładzie duży nacisk na proces. Idąc jej śladami dokonujemy tego tu i teraz – 6 lat po jej śmierci, jednocześnie pozostając w swoistym bezczasie, w którym rytm wymierzany jest przez osobiste przedmioty, napotkane historie i dynamizm związany z faktem, że tak naprawdę nie wiadomo, co kryje się za rogiem.
Koncepcja i reżyseria – Ludomir Franczak,Dźwięk – Marcin Dymiter,Opracowanie literackie – Daniel Odija,Konsultacje artystyczne – Magdalena Franczak,Konsultacje z zakresu historii sztuki – Hubert BilewiczProdukcja – Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Fundacja Kaisera SözePartner – DDK „Węglin”
