Od 23 czerwca na stronie „Encyklopedii teatru polskiego” prowadzonej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego można oglądać rejestracje 40 spektakli powstałych w ostatnich 10 latach na scenie Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Wspólna inicjatywa obu instytucji towarzyszy finisażowi trzyletniego programu TPB i jest związana z rozpoczęciem udostępniania w Encyklopedii zbiorów multimedialnych gromadzonych przez Pracownię Dokumentacji Teatru Instytutu Teatralnego.
Każdy użytkownik, który kliknie w ten link może od piątkowego poranka – bez spełniania dodatkowych warunków – zapoznać się z ok. 40 spektaklami, które od 2007 roku oglądali widzowie na scenach Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Znalazły się wśród nich zarówno przedstawienia, których premiery odbyły się w ostatnim sezonie (m.in. „Komuna Paryska” Agnieszki Jakimiak i Weroniki Szczawińskiej w jej reżyserii oraz „Bóg w dom” Grzegorza Niziołka i Katarzyny Szyngiery w reżyserii tej ostatniej), jak i wcześniejsze – doceniane przez widzów i krytyków oraz nagradzane w konkursach i na festiwalach – spektakle (m.in. „Wielki Gatsby” Francisa Scotta Fitzgeralda w reżyserii Michała Zadary, „Szwoleżerowie” Artura Pałygi w reżyserii Jana Klaty, „Popiełuszko” Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk w reżyserii Pawła Łysaka, „Burza” Williama Shakespeare’a w reżyserii Mai Kleczewskiej, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Marcina Libera, „Wojny, których nie przeżyłam” Agnieszki Jakimiak w reżyserii Weroniki Szczawińskiej, „Granice” Julii Holewińskiej w reżyserii Bartka Frąckowiaka, „Ślub” Witolda Gombrowicza i „Mickiewicz. Dziady. Performance” w reżyserii Pawła Wodzińskiego oraz „Dybuk” Ignacego Karpowicza w reżyserii Anny Smolar).
Nie tylko spektakle
Publikacja zapisów spektakli Teatru Polskiego w Bydgoszczy jest symboliczną inauguracją procesu udostępniania w internecie zbiorów multimedialnych gromadzonych przez Pracownię Dokumentacji Teatru Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Do tej pory w zakładce „Multimedia” na stronie ETP można było zapoznać się z katalogiem zbiorów, które udostępniane były wyłącznie w czytelni Instytutu. Wkrótce wiele spośród tych materiałów będzie dostępnych dla wszystkich użytkowników na zasadzie „otwartego dostępu” a także w trybie „dostępu ograniczonego” (tylko dla zalogowanych użytkowników).
Zgromadzenie i udostępnienie w zbiorach Encyklopedii rejestracji wspomnianych przedstawień towarzyszy finisażowi trzyletniego programu Teatru Polskiego w Bydgoszczy pod dyrekcją Pawła Wodzińskiego i Bartosza Frąckowiaka. – Teatr Polski, który w swojej działalności na wielu polach i na różne sposoby realizował idee teatru publicznego, staje się w ten sposób pionierem jeszcze jednej formy jego istnienia. Udostępnienie rejestracji spektakli w stworzonej w Roku Teatru Publicznego „Encyklopedii teatru polskiego” to niezwykle ważny etap w jej funkcjonowaniu. Pozostaje mieć nadzieję, że za przykładem Bydgoszczy pójdą inne teatry publiczne w Polsce – podkreśla prof. Dariusz Kosiński, zastępca dyrektora ds. programowych Instytutu Teatralnego.
Czym jest Encyklopedia teatru polskiego?
Internetowa „Encyklopedia teatru polskiego” to efekt współpracy Instytutu Teatralnego i Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Prace nad jej stworzeniem trwały dwa lata, zaangażowanych w nie było 100 redaktorów. Za koordynację prac ETP odpowiada jej inicjatorka Dorota Buchwald (dyrektor Instytutu Teatralnego), nadzór nad hasłami rzeczowymi sprawuje prof. Małgorzata Leyko, działania merytoryczne programują profesorowie Wojciech Dudzik – prezes Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych oraz Dariusz Kosiński.
„Encyklopedia” zaprezentowana została po raz pierwszy w grudniu 2015 roku, a jej premiera zbiegła się w czasie z zakończeniem obchodów 250-LECIA TEATRU PUBLICZNEGO W POLSCE. Pozostaje jednym z kluczowych projektów zrealizowanych i kontynuowanych po zakończeniu jubileuszu.
To dzieło całego środowiska i pierwsza próba opracowania słownika biograficznego i encyklopedii przedmiotowej polskiego teatru. To także projekt, który – z założenia – nigdy się nie zakończy i będzie stale rozwijany.
