W ramach aktywności #INSTYTUTwsieci od ponad trzech tygodni Instytut Teatralny prezentuje codziennie swoje najważniejsze (przeniesione do sieci) projekty, nieudostępniane wcześniej materiały wideo, publikacje popularnonaukowe i premiery wydawnicze online. W tym tygodniu w naszej e-ramówce pojawia się nowy cykl wideo – #CzytelniaDramatówIT.
W Czytelni Dramatów IT będziemy przypominać performatywne czytania, które odbywały się w Instytucie w latach 2009-2019. Powstawały one pod opieką reżyserką cenionych reżyserów i reżyserek, między innymi Michała Kmiecika, Eweliny Marciniak, Pawła Passiniego, Moniki Strzępki, Weroniki Szczawińskiej, Barbary Wysockiej, Michała Zadary. Pierwsze czytanie online już w środę o godz. 19:00 (YouTube, Facebook).
Wszystkie czytania przygotowywane były w Instytucie Teatralnym przez zespoły twórcze, w skład których wchodzili zawsze badacze lub historycy teatru. Inspiratorem czytań był prof. Dariusz Kosińki, a dotyczyły one tekstów klasycznych: Juliusza Słowackiego, Aleksandra Fredry, autorów oświeceniowych, Stanisława Wyspiańskiego, kobiecej literatury dwudziestolecia międzywojennego. Każdorazowe czytanie wydobywanego z niepamięci dramatu stawało się okazją do dyskusji o ich aktualności.
W tym tygodniu zaprezentowane zostaną dwa archiwalne nagrania czytań – w tym jedno niepublikowane do tej pory: „Zasypać bunkry” Idy Kamińskiej w reżyserii Karoliny Maciejaszek (2018), które powstawało w ramach cyklu „Scena Niepodległych Kobiet” oraz „Dziady” Juliusza Słowackiego z cyklu „Słowacki. Dramaty wszystkie” w reżyserii Michała Zadary (2010).
W księgarni Prospero (www.prospero.e-teatr.pl) dostępne są jeszcze dwie książki, będące efektem badawczym czytań:
„Nikt mnie nie zna, czyli Fredro niekanoniczny”
„Zasypać bunkry”, reżyseria Karolina Maciejaszek
Występują: Beata Bandurska, Michał Czachor, Malgorzata Hajewska-Krzysztofik, Marta Jalowska, Marcin Pempuś, Kaśka Pilichowska, Miłogost Reczek, Mateusz Trzmiel.
Projekcje wideo: Michał Januszaniec.
Napisany w jidisz tekst Idy Kamińskiej na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie dramatu utrzymanego w konwencji realizmu psychologicznego, opisującego powojenne losy grupy Żydów przez trzy lata okupacji mieszkających w bunkrze. Wyjście na powierzchnię i powrót do życia odsłaniają niemożliwe do zaleczenia traumy bohaterów oraz różne mechanizmy radzenia sobie z nową rzeczywistością. Najciekawszy jest jednak potencjał symboliczny sztuki, pozwalający patrzeć na nią w szerszym kontekście, jako na głos o trudnych relacjach polsko-żydowskich i przerażającej powtarzalności historii. Rachela – jedna z głównych postaci dramatu – żydowska matka w żałobie po synu stanowi tu niejako figurę zbiorowej pamięci. Na pytanie amerykańskiego dziennikarza, czy „straciła kogoś w tej katastrofie”, odpowie: „Sześć milionów Żydów”. Kobieta i Żydówka na zawsze już pozostanie „obcą w domu”.
Pokaz i rozmowa odbyły się 25 października 2018 w Instytucie Teatralnym.
Instytut od lat dokumentuje wydarzenia, których jest organizatorem i prowadzi rozległą działalność projektową w obszarze Nowych Mediów. W ostatnich tygodniach – przyłączając się do akcji #zostańwdomu – prezentuje codziennie propozycje e-wydarzeń i e-inspiracji: niepublikowane materiały wideo, najważniejsze projekty przeniesione do sieci, ciekawe publikacje popularnonaukowe, premiery wydawnicze online oraz wiele innych propozycji upowszechniających i budujących – bez konieczności wychodzenia z domu – wiedzę o polskim teatrze. A wszystko spakowane w ścieżki tematyczne i cykle, które pomagają użytkownikom łatwiej odnaleźć się w e-repertuarze IT.
E-ramówki można śledzić na stronie www.instytut-teatralny oraz w kanałach społecznościowych Instytutu (Facebook, Instagram, kanał YouTube).
