Aktualności Kalendarz wydarzeń Piękni 40-letni

Piękni czterdziestoletni | Paulina Holtz

Gościnią grudniowego spotkania z cyklu "Piękni czterdziestoletni" będzie Paulina Holtz.

opublikowano 22 listopada 2021

Aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna i radiowa. Związana z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Właśnie tam w wieku 13 lat po raz pierwszy wystąpiła na teatralnej scenie jako Paź w spektaklu „Romeo i Julia” Williama Shakespeare’a w reżyserii Andrzeja Wajdy. Grała w spektaklach m.in.: Grzegorza Wiśniewskiego, Anny Augustynowicz, Piotra Cieplaka, Roberta Glińskiego, Marka Fiedora czy Michała Zadary. 15 grudnia o godz. 19:00 gościnią kolejnego spotkania z cyklu „Piękni czterdziestoletni” będzie Paulina Holtz. Spotkanie poprowadzi Michał Smolis.

Cykl „Piękni czterdziestoletni” to comiesięczne spotkania z pokoleniem artystów i artystek, wchodzących do zawodu już po transformacji ustrojowej, z przedstawicielami generacji, której dokonania zmieniły i zmieniają oblicze polskiego teatru.

18 stycznia 1997 odbyły się w Warszawie premiery „Bzika tropikalnego” Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny i „Elektry” Sofoklesa w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Ten dzień, a właściwie wieczór – nazwany przez Macieja Nowaka „przełomem styczniowym”- wyznaczył najważniejszą cezurę w najnowszej historii polskiego teatru. Na sceny wkroczyła odmienna estetyka i nowy model aktorstwa.

Generacja dzisiejszych czterdziestolatków pierwsze zawodowe kroki stawiała w warunkach całkowicie odmiennych od tych, do których przygotowywała ich szkoła. Wychowywani w kulcie i micie teatralnej zespołowości, zderzali się z nową rzeczywistością, która weryfikowała ich plany i marzenia. Tworzyła zupełnie nowe perspektywy, ale też była źródłem rozczarowań i frustracji.

Dwie dekady aktywnej i twórczej obecności na scenicznych deskach, a także w wielu przypadkach ekranach kin i telewizorów, to bardzo dobry moment na pierwsze podsumowania. Z jakimi nadziejami rozpoczynali pracę? Co było uciążliwym bagażem? Które role uważają za ważne, a których woleliby nie zagrać? Czego żałują, że jeszcze nie zrobili, a co im się śni po nocach? Co ich denerwuje we współczesnym życiu teatralnym, a co stanowi o jego sile i wyjątkowości? Kim byli ich nauczyciele i mistrzowie, ale też kim są ich następcy?

Paulina Holtz

Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie (2002). Aktorka Teatru Powszechnego (2002–2016) w Warszawie, występowała gościnnie na scenach stołecznych: Scenie Prezentacje, OCH-Teatrze, Teatrze Polonia, Młyn, Kamienicy, Nowym Teatrze; Teatrze Nowym w Zabrzu. Wystąpiła w przedstawieniach, m. in.: Grzegorza Wiśniewskiego, Małgorzaty Bogajewskiej, Anny Augustynowicz, Romualda Szejda, Piotra Cieplaka, Iwony Kempy, Roberta Glińskiego, Waldemara Śmigasiewicza, Marii Seweryn, Marka Fiedora, Michała Zadary, Emiliana Kamińskiego. Zagrała, m. in: Jenny w „Kształcie rzeczy” Labute’a (2002), Paulinę w „Białym małżeństwie” Różewicza (2003), Oną w „Tlenie” (2003), Marthe w „Powrocie na pustynię” Koltèsa (2004), Jeanne w „Teorbanie” Christiana (2004), Julię w „Letnikach” Gorkiego, Wirginię w „Słomkowym kapeluszu” Labiche’a (2005), Katja sprzed lat w „Dniu Walentego” (2005), role w „Albośmy to jacy, tacy…” wg Wyspiańskiego (2007), Lorettę w „Loretcie” Walkera (2008), Marię w „Kieszonkowym atlasie kobiet” wg Chutnik (2009), rolę w „Lekcji szaleństwa” Ionesco (2010), Langustę w „Zaświaty, czyli czy pies ma duszę?” Masłowskiego (2010), role w „Gabinecie” Fijewskiej-Zdanowskiej (2010), Gulię w „Konformiście” wg Moravii (2011), role w „Po co są matki?” Brooks (2011), Sonię w „Zbrodni i karze” wg Dostojewskiego (2012), role w „Dziennikach Majdanu” wg Worożbyt (2014), role w „Wychowance” Fredry (2014), Hrabinę Respektową w „Fantazym” Słowackiego (2015), Gwinonę w „Lilli Wenedzie” Słowackiego (2015), role w „SPA, czyli Salonie Ponętnych Alternatyw” Kamińskiego (2017), role w „Biblii Rdz. 1-11” (2017). Zagrała w filmach, m.in.: „Na koniec świata”, „Jak to się robi z dziewczynami”, „Ostatnia kryjówka”, „Taxi A”, „Ryś”. „Ile waży koń trojański?”, „Framed” oraz serialach telewizyjnych, m.in.: „Klan”, „Ja, Malinowski”, „Kryminalni”, „Na dobre i na złe”, „O mnie się nie martw”, „W rytmie serca”, „Osiecka”, „Piękni i bezrobotni”. Laureatka Feliksa Warszawskiego w kategorii najlepszego aktora, który pracuje nie dłużej niż pięć lat od uzyskania absolutorium – za rolę Jenny w przedstawieniu „Kształt rzeczy” LaBute’a w Teatrze Powszechnym (2003).