W najbliższy piątek – 28 stycznia – na stronie e-teatr.pl ukaże się pierwszy numer „Raptularza” – autorskiego, publicystycznego magazynu teatralnego. Eseje, wspomnienia, stałe grono felietonistów, analizy i polemiki, wywiady w formie podcastów – to wszystko znajdziecie w naszym „Raptularzu”, który ukazywać się będzie w formule dwutygodnika.
„Raptularz” e-teatru ma pełnić rolę magazynu teatralnego wydawanego w formule online, którego tworzywem jest teatralna i okołoteatralna publicystyka. Obejmować ona będzie eseje, teksty opiniotwórcze i przekrojowe, przeglądy, portrety twórców, wspomnienia, felietony, analizy, polemiki oraz wywiady, prezentowane głównie w formie podcastów. Wśród zainteresowań twórców magazynu znajduje się zarówno przeszłość, teraźniejszość, jak i przyszłość teatru polskiego i zagranicznego.
Wśród stałych felietonistów magazynu znaleźli się: Dominika Kluźniak, Grzegorz Małecki i Michał Sufin. Jako ilustracje posłużą w „Raptularzu” rysunki Daniela Gutowskiego, a także szkice, zdjęcia i memy.
Każdemu wydaniu „Raptularza” towarzyszyć będzie jeden temat główny – hasło i motyw przewodni, wokół którego powstanie cały numer. Tytuł pierwszego to „A więc wojna!”. Znajdzie się w nim między innymi rozmowa Piotra Dobrowolskiego i Jakuba Moroza o sporach światopoglądowych w polskim teatrze na przykładzie „Dziadów” w reżyserii Mai Kleczewskiej z Teatru im. Słowackiego w Krakowie, sonda przeprowadzona w 40. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego z Ewą Dałkowską, Małgorzatą Dziewulską, Januszem Opryńskim, Maciejem Prusem i Jerzym Trelą oraz wspomnienie Joanny Godlewskiej o Cezarym Niedziółce.
„Raptularz” redaguje kolegium w składzie: Małgorzata Piekutowa, Maryla Zielińska, Grzegorz Kondrasiuk, Paweł Płoski (do końca grudnia 2021) i Michał Smolis. Magazyn będzie ukazywał się co dwa tygodnie.
Nazwa magazynu nawiązuje do legendarnego „Raptularza” – dziennika prowadzonego od 1965 do śmierci w 1992 przez profesora Zbigniewa Raszewskiego, patrona Instytutu Teatralnego. „Raptularz” Raszewskiego jest świadectwem epoki. Autor, wybitny historyk teatru, znał kilku istotnych twórców, którzy decydowali o kształcie polskiej sceny. Dzięki tym kontaktom jego praca łączy żywą kronikę teatru drugiej połowy XX wieku z refleksją osobistą inteligenta, uwikłanego w zmienne meandry polityki i historii.
„Raptularz” wyobrażam sobie jako wolną trybunę, miejsce merytorycznego sporu o teatr różnych stron, od prawa przez środek do lewa – zapowiada Michał Smolis, członek kolegium redakcyjnego.
