fbpx
Piękni czterdziestoletni | Sebastian Pawlak

Piękni czterdziestoletni | Sebastian Pawlak

Aktor teatralny i filmowy. Pracuje w zespole TR Warszawa. Gościem kolejnego spotkania z cyklu "Piękni czterdziestoletni" będzie Sebastian Pawlak.
opublikowano 24 kwietnia 2023
Aktor teatralny i filmowy. Pracował w zespołach Teatru Dzieci Zagłębia im. Dormana w Będzinie, Sceny Polskiej w Cieszynie, Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, Starego Teatru im. Modrzejewskiej w Krakowie. Obecnie aktor TR Warszawa. 29 maja o godz. 19:00 gościem Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w cyklu „Piękni czterdziestoletni” będzie Sebastian Pawlak. Rozmowę poprowadzi Michał Smolis. Bezpłatne zaproszenia na wydarzenie dostępne są na stronie IT oraz w serwisie GoOut.net.

 

Sebastian Pawlak

Ukończył Szkołę Aktorską SPOT w Krakowie i zdał aktorski egzamin eksternistyczny w Warszawie (2000). Aktor Teatru Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie (1996–1997), Sceny Polskiej w Cieszynie (1997–2000), Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (2001–2006), Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej (2006–2008) w Krakowie, a od 2008 roku – TR Warszawa. Wystąpił w przedstawieniach w reżyserii, m.in.: Roberta Czechowskiego, Pawła Kamzy, Mirosława Kocura, Krystiana Lupy, Jerzego Bielunasa, Michała Siegoczyńskiego, Agaty Duda-Gracz, Mai Kleczewskiej, Pawła Miśkiewicza, Michała Borczucha, Grzegorza Jarzyny, Natalii Korczakowskiej, Remigiusza Brzyka, Kornéla Mundruczó, Macieja Podstawnego, Krzysztofa Garbaczewskiego, Magdy Szpecht, Jędrzeja Piaskowskiego, Weroniki Szczawińskiej.

Zagrał, m.in.: Oswalda Alwinga w „Upiorach” Ibsena (2000), Lizandra w „Śnie nocy letniej” Shakespeare’a (2000), rolę tytułową w „Kaliguli” Camusa (2002), Tomka w „Stosunkach Klary” Loher (2003), Orlanda w „Jak wam się podoba” Shakespeare’a (2003), Saida w „Wybranych” Geneta (2004), rolę tytułową w „Woyzecku” Büchnera (2005), Filostratesa i Puka w „Śnie nocy letniej” Shakespeare’a (2006), Filipa/Łowcę w „Przedtem/Potem” Schimmelpfenniga (2006), Żołnierza w „Zbombadowanych” Kane (2007), Schwarza/Mr Hopkinsa w „Lulu” Wedekinda (2007), Gościa w „T.E.O.R.E.M.A.T” Pasoliniego (2009), Bazylego Hallwarda w „Portrecie Doriana Graya” wg Wilde’a (2009), Sartoriusa w „Solaris. Raporcie” wg Lema (2009), role w „Babel” Jelinek (2010), role w „Wodzireju” Falka (2011), Orestesa w „Orestei” Ajschylosa (2012), Gustawa w „Nietoperzu” Straussa (2012), role w „Przełamując fale” wg Asmussena, Piriego i von Triera (2012), Heartbreakersa i Sebastiana (garderobianego) w „Drugiej kobiecie” wg Cassavetesa (2014), Księdza w „Męczennikach” Mayenburga (2015), role w „Możliwości wyspy” wg Houllebecqa (2015), Mistrza w „Robercie Roburze” wg Nahacza (2016), role w „Puppenhaus. Generacji” Fertacz (2017), role w „Mojej walce” wg Knausgårda (2017), role w „Dawid jedzie do Izraela” Piaskowskiego i Sulimy (2018), role w „Cząstkach kobiety” (2018), role w „Onko” Pawlaka, Szczawińskiej i Wawera (2021). Wystąpił w filmach, m. in.: „Czeka na nas świat”, „Senność”, „Matka Teresa od kotów”, „Moje córki krowy”, „Chemia”, „Pokot”, „Zabawa, zabawa”, „Kler”, „Piłsudski”, „Mowa ptaków”, „25 lat niewinności”, „Żeby nie było śladów” i serialach telewizyjnych, m.in.: „Kryminalni”, „Paradoks”, „Głęboka woda. Sezon drugi”, „Na noże”, „1983”, „Pułapka”, „Ludzie i bogowie”, „Król”, „Wielka woda”, „Szadź 3”, „Behawiorysta”.

Laureat wyróżnienia za rolę tytułową w spektaklu „Kaligula” na XLII Kaliskich Spotkań Teatralnych; za monodram „Wieje” otrzymał nagrodę na XXXVIII WROSTJA we Wrocławiu i nagrodę specjalną jury XLIV Kaliskich Spotkań Teatralnych; nagrody za rolę tytułową w przedstawieniu „Woyzeck” XLVI Kaliskich Spotkań Teatralnych; Gwarancji Kultury dla reżysera i zespołu TR Warszawa w kategorii teatr za zespołową kreację w przedstawieniu „Nietoperz”, Grand Prix za kreację aktorską w przedstawieniu „Nietoperz” na LIII Kaliskich Spotkań Teatralnych; nagrody aktorskiej dla najlepszego performera tekstu post-dramatycznego za rolę w „Onko” na XIV Międzynarodowym Festiwalu Boska Komedia.


ZOBACZ HASŁO POŚWIĘCONE AKTOROWI W ENCYKLOPEDII TEATRU POLSKIEGO

Archiwalne rozmowy w ramach cyklu znajdują się na kanale YouTube IT:

18 stycznia 1997 odbyły się w Warszawie premiery „Bzika tropikalnego” Witkacego w reżyserii Grzegorza Jarzyny i „Elektry” Sofoklesa w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Ten dzień, a właściwie wieczór – nazwany przez Macieja Nowaka „przełomem styczniowym”- wyznaczył najważniejszą cezurę w najnowszej historii polskiego teatru. Na sceny wkroczyła odmienna estetyka i nowy model aktorstwa.

Generacja dzisiejszych czterdziestolatków pierwsze zawodowe kroki stawiała w warunkach całkowicie odmiennych od tych, do których przygotowywała ich szkoła. Wychowywani w kulcie i micie teatralnej zespołowości, zderzali się z nową rzeczywistością, która weryfikowała ich plany i marzenia. Tworzyła zupełnie nowe perspektywy, ale też była źródłem rozczarowań i frustracji.

Dwie dekady aktywnej i twórczej obecności na scenicznych deskach, a także w wielu przypadkach ekranach kin i telewizorów, to bardzo dobry moment na pierwsze podsumowania. Z jakimi nadziejami rozpoczynali pracę? Co było uciążliwym bagażem? Które role uważają za ważne, a których woleliby nie zagrać? Czego żałują, że jeszcze nie zrobili, a co im się śni po nocach? Co ich denerwuje we współczesnym życiu teatralnym, a co stanowi o jego sile i wyjątkowości? Kim byli ich nauczyciele i mistrzowie, ale też kim są ich następcy?


Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest Narodową Instytucją Kultury finansowaną ze środków budżetu Państwa.

(Przeczytaj więcej na ten temat)

minione daty

Data Godzina Wydarzenie Wstęp
poniedziałek 29.05.2023
19:00
19:00 Rezerwacja zaproszeń

Powiązane

Zobacz również

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności