Aktualności Kalendarz wydarzeń

U:NEW Dance Wave Festival

Pokaz spektakli „LUXA” i „Collodion-archiv 120.”, projekcja filmu wideo dance oraz etiudy choreograficzne z Polski i Meksyku.

opublikowano 29 sierpnia 2023

Fundacja Rozwoju Teatru NOWA FALA oraz kolektyw HOTELOKO movement makers zapraszają w dniach 28-29 września do Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego na pokaz spektakli „LUXA” i „Collodion-archiv 120.”, projekcję filmu wideo dance oraz krótkie etiudy choreograficzne z Polski i Meksyku. Na wydarzenia obowiązują bezpłatne wejściówki.

U:NEW Festival to wydarzenie organizowane przez Fundację Rozwoju Teatru NOWA FALA, która zdecydowała się na zmianę nazwy festiwalu z International Movement Festival U:NEW na U:NEW Dance Wave Festival. Trzecia edycja festiwalu kontynuuje założenia dwóch pierwszych odsłon: festiwal jest spotkaniem kolektywu HOTELOKO movement makers z warszawską publicznością. Inspiracją jest potrzeba wymiany doświadczeń pomiędzy młodymi artystkami i artystami a bardziej doświadczonymi twórczyniami i twórcami, z Warszawy, z Polski i z Europy oraz świata.

U:NEW Dance Wave Festival ma na celu popularyzację tańca w jego nowych formach oraz wzmocnienie współpracy polskich artystów i artystek z partnerami zagranicznymi.

Szczegółowy program festiwalu: http://fundacjarozwojuteatru.pl/pl/

kuratorka i dyrektorka festiwalu: Agata Życzkowska
współpraca: Karina Szutko, Adriana Liwara
produkcja i organizacja: Fundacja Rozwoju Teatru NOWA FALA / HOTELOKO movement makers

Festiwal finansuje HELIDARSTEA Agata Życzkowska oraz Fundacja Rozwoju Teatru NOWA FALA.

W ramach festiwalu w Instytucie Teatralnym odbędą się następujące wydarzenia:

28.09.2023, godz. 19:00

„LUXA” / Agata Życzkowska & Karina Szutko – kolektyw HOTELOKO movement makers / Polska / 30 min. / po spektaklu spotkanie w kręgu
koncepcja: Agata Życzkowska
choreografia, teksty i wykonanie: Agata Życzkowska / Karina Szutko
reżyseria, dramaturgia, kostiumy, projekcje wideo, opracowanie muzyczne: Agata Życzkowska
premiera: 24.05.2023, Düsseldorf

Luksus to dobra materialne i drogie usługi trudno dostępne dla przeciętnego człowieka. Luksus to przyjemność, na którą większość z nas może sobie rzadko pozwolić. Spektakl „LUXA” to próba dotknięcia tematu luksusu dla kobiet w kontekście relacji międzyludzkich w świecie popkultury. To idea dotknięcia naszej tożsamości poprzez masowe pragnienia i dążenia człowieka. W tym ujęciu mieści się wiele przedmiotów stanowiących kobiece atrybuty, jak drogie, ekskluzywne perfumy i kosmetyki, torebki czy biżuteria z kamieniami szlachetnymi. Jednak luksus ma wiele oblicz. Luksusem może być jadeit o kolorze butelkowej zieleni wydobywany w Birmie, czyli kamień, który daje nam przyroda w sposób naturalny. W kontekście klimatycznym i społecznym, szczególnie w przyszłości może stać się tym także woda pitna, która w wielu krajach już dziś jest nazywana niebieskim złotem – BLUE GOLD, ale także kakao, które kiedyś było cenniejsze niż złoto, a dziś z roku na rok zyskuje na wartości. Ale może to być też wolny czas dla kobiety albo możliwość decydowania o własnym ciele.

Projekt realizowany w ramach Stypendium Artystycznego Miasta Stołecznego Warszawy 2023.

Spektakl wybrany do preselekcji w ramach Polskiej Platformy Tańca 2024.

partnerzy: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’, Centrum Promocji Kultury Praga Południe, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Ośrodek Kultury Ochoty, Arbeit und Leben DGB/VHS NRW e.V. / Viral Visions / Junges Schauspiel / Erasmus+

„Collodion-archiv 120.” / László Gálos / Fanny Müller / Węgry / 17 min.
koncepcja i wizuale: László Gálos
choreografia i wykonanie: Fanny Müller
muzyka: Syporca Whandal
stylizacja: Ádám Ellenbacher

Wszystko to tylko spektakl. Nie szukamy treści ani znaczenia, lecz informacji, rozrywki i bodźca. Niemniej jednak, w głębi widzialnego zawsze jest coś, co wykracza poza to, co widoczne. Po prostu używamy drugiej osoby. Wiedzy, osobowości, ciała drugiej osoby. Każdy staje się towarem, tak samo jak kultura sama w sobie. Nie szukamy człowieka, ale okazji, korzyści i bodźca. Niemniej jednak w każdym z nas jest coś, co przekracza to, co widoczne. László Gálos tworzy fotomontaże z własnych szklanych obrazów, aby odkryć to, co kryje się pod nimi, poza zamierzonym wyglądem wizualnym. Fanny Müller od trzynastu lat pracuje jako modelka nago. Oddaje swoje ciało, które stało się narzędziem sztuki performatywnej, innym artystom w jego najbardziej podstawowej i intymnej formie. Gdzie jest i czym stanie się człowiek i artysta w ciele, które funkcjonuje jako obiekt-kobieta? Kim zostanie artysta, jeśli traktuje ludzi tylko jako ciała? Czy w głębi spektaklu istnieje człowiek? 120. odcinek serii fotomontaży wkracza w czas i przestrzeń jako performans i umieszcza Fanny w podwójnej roli: artystka tworzy swoje tańce swobodnie, ale z świadomością, że obrazy Gálosa są rzutowane na nią w trakcie całego występu. To znaczy, działając jako niezależna performerka i jednocześnie ekran projekcyjny, artystka może przenieść się z narzuconej roli wizualnej do ukrytej treści – jeśli w ogóle coś takiego istnieje.

Spektakl zawiera sceny nagości.

„PRESENCE GOT BITTER” / Alicja Cieryt/Chloé Chardevel/Rodia Vomvolou / Polska/Francja/Holandia / film wideo / 7’37’’

Jestem tutaj, obserwując, nigdy nie mrugając. Zaraz będzie padać deszcz. Krople wody wypełniają teraz moje oczy, a ja wciąż mogę widzieć spód twoich stóp. Jestem poruszana, zostaję pominięta przez twoją obecność. Rozmowa o twoich stopach jest tak głośna. Żałosna sytuacja, gdy nie słychać dźwięku, stłumionego przez tę ogromną masę wody. Deszcz jest cichy. Deszcz ślizga się po mojej skórze. Ale nie mam okazji go spróbować. […] Ach! […] Zniknęłaś. Moja obecność sprawia ci dyskomfort. Brak mnie¹. Zniknąłem.

¹ ryba

Alicja Cieryt z Polski i Chloé Chardevel z Francji. Dance video jest projektem, który został zrealizowany w PERA – School of Performing Arts na Cyprze, w trakcie drugiego roku studiów. Film był tworzony pod okiem dramaturga – Rodi Vomvolou.

produkcja i organizacja: Fundacja Rozwoju Teatru ‘NOWA FALA’ / HOTELOKO

movement makers

29.09.2023, godz. 19:00 / NOC TAŃCA/FALA TAŃCA

Choreografie na żywo:

„ITER” / Zuzanna Kopeć / Polska
Choreografia, która porusza problem naszej uważności na otoczenie oraz ulotności chwili. Spektakl przenosi nas w wir codziennego pędu życia, skupiając uwagę na tym, czy jesteśmy w stanie oderwać się od tego nieustannego biegu. Poprzez wyrazisty taniec, silne emocje i złożoną narrację, ITER stawia pytania, czy zawsze jesteśmy od kogoś zależni? Czy nasza uważność sprowadza się jedynie do nostalgicznych wspomnień z przeszłości? A może jesteśmy zbyt pochłonięci zamartwianiem się przyszłością? Spektakl eksploruje te kwestie, ukazując kontrasty między zgiełkiem codzienności a chwilami, kiedy czuliśmy się naprawdę wolni.

„Watermelon” / Karina Szutko / Zoe Marston / Polska / USA / PREMIERA
Duet w wykonaniu Kariny Szutko i Zoe Marston, młodych tancerek z Warszawy, które także prezentowały się w roku 2022 podczas U:NEW Festival w ramach wieczoru „HER MOVE” z pracą „Not the Same”. Najnowsza choreografia jest kontynuacją ich poszukiwań na temat tożsamości młodych kobiet w dzisiejszym świecie.

„Battleground” / Ola Komarnicka / Julia Buczynska / Polska / PREMIERA
choreografia: Ola Komarnicka
wykonanie: Julia Buczynska
Akt wyjścia na scenę – wystawienia bezbronnego ciała na pastwę spojrzeń i ocen bardziej i mniej przychylnych obserwatorów, wydaje się nosić znamiona zarówno heroizmu, jak i masochizmu. Podobne niejednoznaczności towarzyszą innym aspektom pracy i kształcenia się w zawodach artystycznych. „Battleground” to intymny miłosno-nienawistny list do tańca, ciała tańczącego oraz realiów funkcjonowania w branży tanecznej.

„Letter from Virginia” / Marta Pieczul / Polska
koncepcja, choreografia, wykonanie: Marta Pieczul
muzyka: Camille Dalmais
Pragnę oddać głos pisarce Virginii Woolf: „Potem znów drgnęła i wykonała ów dziwaczny kanciasty ruch, który widziałam już wcześniej, jak gdyby po dreszczu, który ją przebiegł, jakiś punkt między łopatkami parzył ją czy swędział”. „Letter from Virginia” jest ucieleśnieniem twórczości Virginii Woolf, eksploracją jej słów, analizą postaci, które wykreowała; jest ruchową interpretacją samej pisarki. Choreografia została nagrodzona główną nagrodą na ION Solo Contest oraz nagrodą specjalną na SZOLO DUO International Dance Festival 2023.

„Przepraszam, w twojej zupie wiśniowej jest serce” / Wojciech Rybicki / Julia Hnatów / Polska
koncepcja i choreografia: Wojciech Rybicki
wykonanie: Julia Hnatów
Spektakl jest zmierzeniem się z figurą matek niepełnosprawnych dzieci. Próba opowiedzenia o tych pełnych odwagi i determinacji kobietach, przez pryzmat miłości. Tej wykluczonej, pozbawionej dotyku. Tej wiecznie zajętej, lecz też wiecznie walczącej. Tej przepełnionej dumą i nadzieją. Dumą z bycia matką, nadzieją, że to codziennie poświęcenie, przyniesie w przyszłości dziecku to, czego matce czasami dziś brakuje. Spektakl powstał na podstawie reportażu Jacka Hołuba, „Żeby umarło przede mną. Opowieści matek niepełnosprawnych dzieci”.

„Tono” / Elisa Medina / Meksyk
„tono” to choreograficzny utwór, który poprzez improwizację, ciało, słowa i dźwięk zbliża się do koncepcji głębokiego słuchania sugerowanej przez Pauline Oliveros. Głębokie słuchanie jest uwzględniane w celu odzwierciedlenia ludzi lub każdego, kto to doświadcza: śpiewu. Melodia, która przenika przestrzeń. Jak to ujęła Donna Haraway: „tworzenie dźwięku to jednocześnie tworzenie przestrzeni, to akt teritorializacji przestrzeni: generowanie relacji z innymi ptakami i ciągłe przewartościowywanie kontekstu ich życia”.

Filmy wideo:

„My non-relative fullness” / Uladzimir Slizhyk / Białoruś/Polska / 4’38’’
„My non-relative fullness” to subiektywna opowieść o życiu i odkrywaniu mojego ciała. Poranne światło, ciemność pokoju, cień na ścianie – to nie jest wcale katalog, lecz non-relative fullness. Ciemność nie jest inną istotą żyjącą obok światła, lecz dokładnie tym, czym rozświetlone jest moje ciało. Pełnia mojego niezwiązanego pokrewieństwem istnienia.

„Little Dance” / Ola Komarnicka / Polska / 5’58’’
koncept/ choreografia/ reżyseria: Ola Komarnicka
kreacja/ wykonanie/ współpraca choreograficzna: Julia Buczynska, Julia Dąbrowska, Julia Witczak, Nikola Zientarska
zdjęcia/ montaż: Bartek Woszczyński | B’cause Film Productions
korekcja barwna: Grzegorz Tatar
„Little Dance” to film oscylujący wokół zagadnienia konstrukcji wizerunków kobiecych w sztuce tańca, eksplorujący przy tym pojęcia kolektywności, indywidualizmu i siostrzeństwa. To taneczna afirmacja sprawczej kobiecości, piękna kobiecej siły i współdziałania, a przy tym pokaz niezwykłych możliwości czterech kobiet-tancerek. Do początku XVIII wieku rozwój techniki tanecznej, na bazie której powstawały widowiska dworskie były zarezerwowane dla mężczyzn. Marie Camargo po raz pierwszy wykonała skoki entrechats i cabrioles, udowadniając, że kobiety nie są mniej usposobione do wysiłku fizycznego.

„Believe in Ilussion” / Niki&Martin Duo / Austria/Polska/Słowacja
Krótkometrażowy film taneczny, nagrany w Wiedniu, został stworzony przez We Make Them Production przy współpracy Niki&Martin Duo. Wykorzystuje ruch jako narzędzie wyrazu, aby zbadać, jak postrzegamy siebie w lustrze w porównaniu do tego, jak widzą nas inni. Protagoniści wykorzystują otaczające środowisko, aby stworzyć dialog za pomocą ruchu. Tancerze bawią się niuansami odległości, eksplorując zależność między dwoma ciałami w przestrzeni.

Na wydarzenia obowiązują bezpłatne wejściówki, które można zarezerwować pod adresem: biuro@fundacjarozwojuteatru.pl.

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest Narodową Instytucją Kultury finansowaną ze środków budżetu Państwa.

(Przeczytaj więcej na ten temat)

minione daty

Data	Godzina
czwartek 28.09.2023 19:00	19:00	Bezpłatne wejściówki: biuro@fundacjarozwojuteatru.pl

piątek 29.09.2023 19:00	19:00	Bezpłatne wejściówki: biuro@fundacjarozwojuteatru.pl