„Rozmowy na skraju puszczy” | Fundacja Przepływy
24 września | 18:00
Gminne Centrum Kultury w Konstantynowie, ul. Piłsudskiego 4, Konstantynów (przedpremiera)
1 października | 18:00
Gminny Ośrodek Kultury w Międzyrzeczu Podlaskim z siedzibą w Wysokim, ul. Rudnicka 26, Wysokie (premiera)
14 października | 18:00
Wawerskie Centrum Kultury filia w Falenicy, ul. Walcownicza 2, Warszawa-Falenica
21 października | 18:00
Wolskie Centrum Kultury ul. Obozowa 5 Warszawa
28 października | 18:00
Miejski Ośrodek Kultury w Józefowie, ul. Wyszyńskiego 1, Józefów
W 2017 roku rozgorzał spór o wycinkę Puszczy Białowieskiej. Do puszczańskich lasów wjechały harwestery – maszyny do wycinania drzew. Ekolodzy rozpoczęli akcje mające na celu zatrzymanie tego procederu. Z punktu widzenia mieszkańca wielkiego miasta, była to zbrodnia dokonywana rękami leśników na ostatnim dzikim miejscu w Europie. Jednak zapytany o wycinkę stary mieszkaniec jednej z leśnych osad odpowiedział:
Kiedyś było inaczej. Był leśniczy, gajowy i kornikowy. Jedynym zadaniem kornikowego było chodzenie po puszczy i wyszukiwanie zakornikowanych drzew. Jak takie znalazł, to przyjeżdżali drwale i wycinali jedno drzewo, czasem dwa, lub trzy. A teraz kornikowych nie ma. No i mamy to, co mamy. Ale tu i tak nikt nas nie słucha.
Spektakl „Rozmowy na Skraju Puszczy” nie jest spektaklem o uchodźcach. Pomimo tego, że to właśnie oni są głównym podmiotem rozmów prowadzonych przez bohaterów. Jest to próba oddania głosu mieszkańcom małych, podlaskich miejscowości, którzy spotykają się z ludźmi, których języka nie rozumieją, ale to przecież, jak usłyszymy w spektaklu, też ludzie.
„Rozmowy na skraju puszczy” są spektaklem dokumentalnym stworzonym za pomocą metody verbatimu, czyli dosłownego zapisu. Pierwszym etapem powstawania spektaklu było zebranie wywiadów z ludźmi, którzy co najmniej od 40 lat zamieszkują polsko-białoruskie pogranicze. Aktorzy na scenie posługują się autentycznymi wypowiedziami zwykłych ludzi. Niewątpliwie odróżnia to teatr dokumentalny od innych form scenicznych. Autentyczność wypowiedzi ogranicza możliwość polemizowania z faktami i oceniania postaw bohaterów. Każdy tekst, każdą postać można oczywiście zagrać w sposób prześmiewczy lub przerysowany, ale obowiązkiem twórców jest ukazanie bohaterów takimi, jakimi są naprawdę. To powoduje, że teatr na faktach pozostawia ocenę postaw i wypowiedzi widzowi. Celem twórców spektaklu nie jest zajęcie jasnego stanowiska ale raczej pozostawienie widza z pytaniami.
Scenariusz i Reżyseria: Małgorzata Laszecka
Obsada:
- Eliza Paś
- Aleksandra Rajska
- Paulina Połowniak-Gozdek
- Mariusz Kamiński
