Monika Stolarska laureatką w kategorii teatralne zdjęcie sezonu, Bartek Warzecha autorem najlepszego zestawu dokumentacyjnego z premiery, Albert Roca Macià zdobywcą nagrody specjalnej. Jury II edycji Konkursu Fotografii Teatralnej wybrało najlepsze zdjęcia teatralne sezonu 2015/2016.
11 stycznia w Instytucie Teatralnym podczas finału KFT jury w składzie: Dorota Buchwald (przewodnicząca), Magda Hueckel, Wojciech Nowicki, Tomasz Plata, Krzysztof Pijarski, Olivier Spillebout ogłosiło laureatów drugiej edycji konkursu.
Nagrodę w kategorii A („teatralne zdjęcie sezonu”) przyznano Monice Stolarskiej za zdjęcie ze spektaklu Faust z Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Jury odkryło w nim „odsłaniające powoli swoją metaforyczną potencję intrygujące pokazanie nieznanej strony teatru, uchwycenie symbolicznego momentu pomiędzy sceną a kulisami”.
Zwycięzcą w kategorii B („zestaw dokumentacyjny z premiery”) został Bartek Warzecha za zestaw Exodus 2.0 z Teatru Dramatycznego im. Węgierki w Białymstoku. Laureat doceniony został za „zbudowanie spójnej estetycznie sekwencji dokumentalnej oddającej ducha spektaklu, angażującej widza poprzez świadome operowanie kadrem i kolorem”.Fotografowie otrzymają nagrody finansowe – każda w wysokości 20 tys. złotych.
Nagrodę specjalną w postaci możliwości wykonania fotograficznej dokumentacji wybranego spektaklu otrzymał Albert Roca Macià za zestaw zdjęć ze spektaklu Książeczka z Teatru „Baj” w Warszawie za „umiejętne połączenie dyscypliny, swobody i radości podczas podczas fotografowania trudnego formalnie spektaklu.
O miano najlepszych zdjęć ubiegłego sezonu teatralnego walczyły w obu kategoriach prace 13 fotografów: Natalii Kabanow, Przemka Krzakiewicza, Grzegorza Pressa, Macieja Rukasza, Tomasza Słupskiego, Moniki Stolarskiej, Wojtka Szabelskiego, Tomasza Tyndyka, Bartka Warzechy, Anety Wawrzoły, Macieja Zakrzewskiego, Alberta Roca Macià, Dominika Wernera. Łącznie w Konkursie wzięło udział półtora tysiąca zdjęć. Znaczenie Konkursu Fotografii Teatralnej i charakter tegorocznej edycji podsumowuje przewodnicząca Jury Dorota Buchwald: „Jest potrzeba – i temu służy przede wszystkim ten Konkurs – żeby zainteresować sobą oba światy, które połączyć może obiektyw. Teatr potrzebuje fotografii, bo w ten sposób najlepiej może zostać zapamiętany – przez obrazy. Fotograf potrzebuje teatru do rozwoju swojej sztuki, bo poprzez teatr jego obraz zostaje w pamięci. Obejrzeliśmy 117 twarzy teatru, kilka nam się spodobało, a o nagrody dość mocno jury się spierało. A to oznacza, że było o co. Za chwilę ogłosimy III edycję. Mam nadzieję na spory i intrygujące obrazy bardzo ciekawego teatru z sezonu 2016/2017”.
Uroczystemu ogłoszeniu nazwisk laureatów towarzyszy wernisaż dwóch wystaw: w Galerii Instytutu, gdzie wyeksponowane zostały prace wszystkich finalistów tegorocznego KFT i w Galerii Plenerowej Muzeum Łazienki Królewskie, gdzie oglądać można także prace innych uczestników Konkursu (poza finalistami Doroty Awiorko, Łukasza Gizy, Sebastiana Góry, Łukasza Krysiewicza, Andrzeja Michałowskiego, Tobiasza Papuczysa, Agnieszki Pięty, Łukasza Przytarskiego, Marcina Saroty, Michała Siarka, Dawida Stube, Anny Tomczyńskiej i Jakuba Wittchena. Jak podkreślają twórcy wystaw Magda Hueckel i Tomasz Plata na wystawie „obserwować możemy wyraziste osobowości posługujące się zdywersyfikowanym językiem wizualnym. […] Wiele dobrego znajdą tutaj dla siebie nie tylko teatrolodzy czy historycy teatru, ale wszyscy, którzy najzwyczajniej w świecie potrafią rozpoznać dobry kadr”.
Celem Konkursu Fotografii Teatralnej jest propagowanie i rozwój sztuki fotografowania teatru oraz promocja fotografii teatralnej. I edycja Konkursu ogłoszona została w 2015 roku z okazji obchodów 250-LECIA TEATRU PUBLICZNEGO W POLSCE i cieszyła się dużym powodzeniem. Zwyciężyły wtedy prace Katarzyny Machniewicz (kategoria A) i Adama Golca (kategoria B). Organizatorem Konkursu jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
Fot. Monika Stolarska, Teatr Polski im. H. Konieczki, Bydgoszcz, „Faust” – na zdjęciu Robert Wasiewicz na kilka minut przed wejściem na scenę