Większość była wystawiana na scenach w pierwszej i drugiej dekadzie XXI wieku. Projekt antologii powstał w ramach współpracy pracującego w Danii tłumacza Pawła Partyki z Duńskim Instytutem Kultury, który zakończył w Polsce działalność w 2020 r. oraz Agencją Teatru i Dramatu, która wydała antologię.
Pierwszy tom antologii zawiera trzy dramaty Petera Asmussena, jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy duńskich oraz po trzy dramaty Line Knutzon, jednej z najpopularniejszych duńskich dramatopisarek i Christiana Lollike, enfant terrible duńskiego teatru. Asmussen zanurza czytelnika w mroki podświadomości kreśląc portrety współczesnych kobiet w dramacie Cztery próby życia i jedna próba śmierci, ukazując życie w epoce NRD i w czasie tuż po upadku muru w monologu kobiety Listy z NRD oraz przybliżając dylematy moralne lub egzystencjalne kilku postaci w sztuce Soli Deo Glori. Knutzon w swoich surrealistycznych dramatach Zadra w sercu, Wkrótce nadejdzie czas i Najpierw się trzeba urodzić postuluje powrót do prawdziwych uczuć. Lollike w swoich zaangażowanych politycznie dramatach mierzy się z demonami współczesności. Jego Manifest 2083 to udramatyzowany monolog oparty na manifeście Andersa Breivika. W sztuce Zombi, albo upiory teraźniejszości zajmuje się kryzysem uchodźstwa w Europie. Groźba nadciągającej katastrofy ekologicznej jest tematem dramatu Kosmiczny lęk, albo dzień, w którym Brad Pitt został paranoikiem.
Na drugi tom antologii składa się siedem dramatów różnych autorów. Paradis Nikolaja Cederholma to sztuka w tarantinowskim stylu z życia ludzi półświatka. Dramat Między jawą a snem Stiga Dalagera jest wiwisekcją życia rodzinnego trzech pokoleń kobiet: matki, córki i wnuczki, z których każda jest samotna. Wiwisekcją życia, tym razem narcystycznego artysty jest także sztuka Nikoline Wrdelin Ślepy malarz. Dramat Szkoła fobii trzech autorów: Clausa Flygare, Kari Vidø i Larsa Kjeldgaarda składająca się z sesji terapeutycznych i kontrastujących z nimi scen z życia codziennego terapeutów jest paradą lęków i fobii współczesnego człowieka. Sztuka ta wystawiana nie tylko na deskach scenicznych ale chętnie wybierana w szkołach na lekcjach Dramy zadaje pytania na temat normalności i odstępstw od niej. Dramat Krisiana Husteda Point Omega stawia pytania o wieloaspektowy kryzys cywilizacyjny. Groteskowa farsa Franza Cybulskiego i Chrisiana Lollikego Fabryka ciastek traktuje o zamianie fabryki smacznych ciastek w fabrykę ciastek zdrowych i wynikające z tego życie bez smaku. Ostatnia sztuka Dzwoni telefon autorstwa Astrid Saalbach to opowieść o miłości i okrucieństwie dziejąca się wśród niewidomych pracowników call center. Sztuki duńskich dramatopisarzy zebrane w antologii ukazują zagubienie, wewnętrzy chaos i wyparte emocje charakteryzujące współczesnego człowieka.
