„PRL: teatr studencki i inny” to cykl otwartych wykładów Tadeusza Kornasia. Wykład inaugurujący pt. „Czas odwilży. STS, Bim-Bom i inni” odbędzie się 3 lutego o godz. 17:00 w siedzibie Instytut Teatralnego. Bezpłatne zaproszenia dostępne są na stronie IT oraz w serwisie GoOut.net.
Teatr studencki, teatr młodej inteligencji, teatr otwarty, teatr alternatywny, teatr offowy – to określenia, które, choć w pełni nie pokrywają się znaczeniowo, przenoszą nas do jednego, konsekwentnie rozwijającego się nurtu w kulturze. Jego początków można szukać u schyłku okresu polskiej wersji stalinizmu, czyli w połowie lat pięćdziesiątych. Zadekretowane wcześniej formy kultury masowej i socrealistyczne schematy tworzenia sztuki okazywały się coraz mniej wydolne. W środowiskach studenckich już od 1954 roku powstawały zespoły teatralne, które zaczęły stopniowo łamać narzucane socrealistyczne wzorce sztuki. Jednym z pierwszych, a z całą pewnością najbardziej znanych, był warszawski STS. Prawie równolegle w Gdańsku powstał Teatr Bim-Bom. Gdy w 1955 roku odbył się I przegląd teatrów studenckich – było ich wtedy ledwie kilka. Rok później powstało w całym kraju już kilkadziesiąt tego typu grup. Niektóre rozpadać się będą po jednym czy dwóch spektaklach – ale w ich miejsce powstaną nowe. Stopniowo rodzić się będzie prężny ruch teatrów studenckich.
W pewnym sensie ten ruch stał się zwiastunem odwilży, a potem czynnym uczestnikiem przemian. Kolejne programy STS-u komentowały sprawy społeczne i polityczne. Zespół chciał być polityczną gazetą – i tak go określano. Ale był zarazem Studenckim Teatrem Satyry – więc i wypowiedzi artystyczne niepozbawione były elementów zabawy i radości. Po opresyjnym okresie socrealizmu chciano się też bawić. Przecież „nie każda dziewczyna ukochana musi być traktorzystką”.
Gdański Bim-Bom poszedł inną drogą. Chciał by określano go teatrem „metafory i inscenizacji”, chciał by „marzenie stało się motorem działania”. O wiele większy nacisk kładł na plastyczny, metaforyczny i poetycki wymiar spektakli.
Andrzej Jarecki, Jerzy Markuszewski, Agnieszka Osiecka, Andrzej Drawicz, Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Jerzy Afanasjew, Jan Skotnicki, nawet Piotr Skrzynecki – nazwisk można wymieniać jeszcze dziesiątki. To twórcy, którzy kształtowali początki ruchu teatru studenckiego w Polsce.
Podczas wykładu inaugurującego cykl otwartych wykładów prof. Tadeusza Kornasia „PRL: teatr studencki i inny”- który odbędzie się 3 lutego o godz. 17:00 w Instytucie Teatralnym – teatrolog, literaturoznawca i wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego postara się przedstawić burzliwy czas odwilżowego przełomu, opisać najważniejsze spektakle, pokazać narodziny ruchu teatrów studenckich, przybliżyć barwne postaci.
Bezpłatne zaproszenia dostępne są na stronie Instytutu oraz w serwisie GoOut.net.
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest Narodową Instytucją Kultury finansowaną ze środków budżetu Państwa.
(Przeczytaj więcej na ten temat)
