fbpx
Małgorzata Dziewulska | „Awangarda podkarpacka. Dziewięć reportaży historycznych”

Małgorzata Dziewulska | „Awangarda podkarpacka. Dziewięć reportaży historycznych”

Książka realizuje założenia projektu „Odzyskanej awangardy”, dokumentując cząstkę międzywojennej awangardy Europy Środkowo-Wschodniej, usytuowanej na terytorium dwóch prowincji galicyjskich.
Książka realizuje założenia projektu „Odzyskanej awangardy”, dokumentując cząstkę międzywojennej awangardy Europy Środkowo-Wschodniej, usytuowanej na terytorium dwóch prowincji galicyjskich, w górnym dorzeczu Dniestru i Wisły. Działając w warunkach kulturowej mozaiki Galicji Wschodniej, miała za sobą kilka stuleci sąsiedztwa tradycji ukraińskich, polskich i żydowskich, a więc dzieje znacznie dłuższe niż idea państw narodowych. Podziały na narodowe odcinki rzadko się tutaj sprawdzają.

 

W reportażowej relacji o indywidualnych losach artystów książka oddaje głos źródłom, które mówią o kształtującym wyobraźnię doświadczeniu historycznym. Tutejsze, rdzennie ruskie, ziemie, od stuleci były terenem kolonialnej eksploatacji, a w XX wieku brutalna rywalizacja potęg politycznych postawiła je w centrum wojennych konfliktów. Namacalność tego doświadczenia sprawiła, że tutejsi artyści zachowali większą niż gdzie indziej więź z krajobrazem i z poprzednimi pokoleniami, a brutalnym przejawom wysokiej cywilizacji zadawali zasadnicze pytania. W tle wizerunku tej awangardy przebija więc nieraz figura pół-poganina, ekstatyka z odległej przeszłości, z doświadczeniem kontrreformacji i baroku.

Odkąd nowoczesna kultura podróżowania umożliwiła artystom bezpośredni wizualny kontakt z produktami nowej wyobraźni Zachodu, zaczął powstawać oryginalny splot modernizmu z wyzwaniami, jakie niosły tutaj i przeszłość, i geopolityka. Przekonanie o bezwzględnej odrębności i autonomii sztuki dawało nie tylko możliwości ekspresji nowego sposobu widzenia i odczuwania świata, ale i przeciwwagę dla porządku historycznego.

Znaczna część książki dotyczy wybranych artystycznych biografii ukraińskich Galicji Wschodniej. Pierwszy, najdłuższy rozdział to opowieść o Łesiu Kurbasie, który stworzył swój teatr nad Dnieprem, lecz stąd pochodził, tutaj rozpoczął teatralną drogę, również naznaczoną swoistym maksymalizmem. Wątki biograficznej epopei Kurbasa pozwalają też wprowadzić czytelnika w realia awangardy kijowskiej, a bez jej pieczęci nie można zrozumieć awangardy zachodnio-ukraińskiej, działającej w Drugiej Rzeczypospolitej.

Wschodnio-galicyjskie miejsca urodzenia większości malarzy Grupy Krakowskiej również znajdowały się poza zasięgiem europejskich map. W latach 30. szukali na swych płótnach odzwierciedlenia świata, dalekiego od dominującej wówczas w publicystyce ideologicznej alternatywy materializm – nacjonalizm. Ich idee i formy, a także ich kodeks artystyczny układały się w szczególne wzory. Podobnie jak Ukraińcy, krakowscy przedstawiciele drugiej awangardy rzadko uciekali od świata wspólnego i rzadko ulegali pokusom introspekcji. Chcieli objąć jak największą część rzeczywistości. Wyzwanie „nowej pogańszczyzny” oznaczało tu coś innego niż na Zachodzie.

Pewna egzotyka galicyjskiej twórczości wyraziła się bezpośrednio w dziełach malarskich i teatralnych. Skoro nie zawsze mogą ją oddać słowa, książka przedstawia również narrację alternatywną, wizualną. Ilustracje są przeglądem dostępnych w tej chwili dla reprodukcji dzieł, powstałych z lokalnych źródeł wyobraźni. Ich zmysłowy i wizyjny idiom zachował związki z odmianami podkarpackiej duchowości.


Małgorzata Dziewulska, autorka publikacji o inscenizacji i reżyserii współczesnej, reżyserka. W latach 70. była współzałożycielką Puławskiego Studia Teatralnego, współredagowała miesięcznik „Res Publica”, współpracowała z Laboratorium Jerzego Grotowskiego. W latach 90. w kierownictwie literackim Starego Teatru, Teatru Narodowego (kierowniczka literacka podczas dyrekcji Jerzego Grzegorzewskiego) i Teatru Dramatycznego w Warszawie. Wykładała na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej, prowadziła autorskie seminaria w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego. Zajmuje się też filmem dokumentalnym. Autorka książek Teatr zdradzonego przymierza, Artyści i pielgrzymiInna obecność. Od 2018 roku członkini platformy badawczej Odzyskana awangarda.


Małgorzata Dziewulska
„Awangarda podkarpacka. Dziewięć reportaży historycznych”

Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
ISBN/ISSN: 978-83-67682-43-5
Rok wydania: 2024
Seria wydawnicza: Odzyskana Awangarda
Liczba stron: 482
Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Książka dostępna jest w księgarni PROSPERO Instytutu Teatralnego w cenie 53 zł.

–> PRZEJDŹ NA STRONĘ KSIĘGARNI

Spis treści

 Dla czytelnika — 9

I
Pod znakiem Kijowa
Łeś Kurbas, dziewięć obrazów — 17
Aneks — Sprawa Łesia Kurbasa i teatru Berezil na posiedzeniu kolegium Ludowego Komisariatu Oświaty USSR [stenogram zebrania z 5 października 1933] — 121
Pawło Kowżuna projekt rzeczywistości — 135

II
Testament awangard podkarpackich
Pogrzeby i zmartwychwstania Bohdana Ihora Antonycza — 193
O stowarzyszeniach artystycznych — 223

III
Zagadka Grupy Krakowskiej
Kim był Leopold Lewicki? — 297
Teatr malarzy Cricot — 325
Henryk Wiciński, nieznane terytorium — 351

IV
Podwójny ślad awangardy
Co ukrywa galicyjski pokój dzieciństwa — 399
Odzyskiwanie świata. Archiwista awangardy i figura modernistycznego suwerena — 429
Indeks osób — 457
Spis ilustracji — 469


Текст українською тут

Podcast – nagranie spotkania w Nowym Teatrze w Warszawie poświęcone postaci Marii Jaremy – malarki, rzeźbiarki, aktywistki. Przyglądaliśmy się osobowości artystki w perspektywie nowej książki Małgorzaty Dziewulskiej Awangarda podkarpacka. Dziewięć reportaży historycznych. Spotkanie poprowadziła Agata Małodobry.


Odzyskana awangarda

U podstaw rozpoczętego w 2017 w Instytucie Teatralnym projektu Odzyskana awangarda legła potrzeba głębszego poznania tradycji teatralnych krajów regionu oraz ich szerszego rozpropagowania poza nimi. Pierwszym etapem realizacji projektu było powołanie platformy badaczy teatru Europy Środkowo-Wschodniej. Platforma, tworzona przez teatrologów z 14 środkowoeuropejskich krajów: z Białorusi, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Gruzji, Litwy, Łotwy, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Ukrainy i Węgier umożliwiała i nadal pozwala na wymianę wiedzy oraz swobodną dyskusję.

Rezultatami tej fazy projektu były dwie publikacje: antologia „Awangarda teatralna w Europie Środkowo-Wschodniej. Wybór tekstów źródłowych” pod red. Ewy Guderian-Czaplińskiej i Małgorzaty Leyko (znalazły się w niej teksty programowe, w większości nietłumaczone wcześniej na język polski, artystów historycznej awangardy teatralnej z 11 krajów – od Bułgarii po Węgry – poprzedzone obszernymi wstępami współczesnych badaczy) oraz książka „Reclaimed Avant-garde: Spaces and Stages of Avant-garde Theatre in Central and Eastern Europe”, pod red. Dariusza Kosińskiego i Zoltána Imre – efekt konferencji, która odbyła się w Instytucie Teatralnym w listopadzie 2017 roku.

Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Edukacji i Nauki pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2018–2024, nr projektu 11H 17 0144 85.


Projekt ma na celu udokumentowanie i przedstawienie dorobku awangardy teatralnej Europy Środkowo-Wschodniej. Punkt wyjścia stanowi założenie, że siła oddziaływania niemieckiej i rosyjskiej awangardy teatralnej przesłoniła dorobek awangardy krajów leżących w pasie pomiędzy Niemcami i Rosją – od krajów nadbałtyckich po Bałkany i Kaukaz. Tymczasem kultura tych krajów wytworzyła oryginalne, własne projekty i rozwiązania, w jakiejś mierze będące przetworzeniem inspiracji płynących ze Wschodu i Zachodu, nieodmiennie jednak kierowanych poszukiwaniami własnego stylu teatralnego.

W ramach serii Odzyskana awangarda, oprócz „Awangardy podkarpackiej. Dziewięciu reportaży historycznych” Małgorzaty Dziewulskiej wydane już zostały „Pisma teatralne” Łesia Kurbasa (2020), zbiór tekstów źródłowych z lat 1919–1939 „Polska awangarda teatralna 1919–1939. Antologia” (2021), „Szara strefa awangardy i inne szkice” Ewy Guderian-Czaplińskiej (2021), „Teatr dynamiczny. Wybór pism o teatrze, muzyce i polityce” Emila Františka Buriana pod redakcją Jana Jiříka oraz „A Lexicon of the Central-Eastern European Interwar Theatre Avant-garde” (Leksykon międzywojennej awangardy teatralnej Europy Środkowo-Wschodniej) wydany we współpracy z Performance Research Books.

Ostatnia publikacja jest podsumowaniem projektu badawczego finansowanego przez Narodowy Program Rozwoju Humanistyki „Odzyskana awangarda. Polska i środkowoeuropejska awangarda teatralna”.

 

Powiązane