fbpx
Lato w teatrze – „Jak przestałem być idealny”

Lato w teatrze – „Jak przestałem być idealny”

„Jak przestałem być idealny” ma familijny charakter. Jest inspirowany mitem o Ganeśi, hinduskim bóstwie z głową słonia, oraz prawdziwą historią Josepha Merricka znanego również jako człowiek-słoń.
„Jak przestałem być idealny” to koprodukcja Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego i Fundacji Teatr 21. Spektakl prezentowany był w namiocie cyrkowym. W wypełnionym muzyką na żywo przedstawieniu pytania o odmienność i różnorodność sąsiadują z zapierającymi dech w piersiach wyczynami akrobatów, a humor z refleksją o tym, jak długa droga czasem prowadzi do samoakceptacji.

 

W roku 2021 została przygotowana kolejna, piąta już, premiera spektaklu w namiocie cyrkowym. „Jak przestałem być idealny” w reżyserii Justyny Lipko-Koniecznej, Justyny Sobczyk i Justyny Wielgus powstał w wyniku koprodukcji z Fundacją Teatr 21. Próby rozpoczęły się wiosną, a 4 września w sercu Warszawy na Jazdowie odbył się pokaz premierowy a następnie cztery kolejne prezentacje. Spektakl, a potem również jego rejestracja, został dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (tłumaczenie na PJM, napisy w języku polskim, audiodeskrypcja). Jesienią „Jak przestałem być idealny” stał się częścią międzynarodowego festiwalu on-line „Crossing the Line” oraz był prezentowany podczas projektu edukacyjnego O!SWÓJ realizowanego przez Fundację Teatr 21.

„Jak przestałem być idealny” ma familijny charakter. Jest inspirowany mitem o Ganeśi, hinduskim bóstwie z głową słonia, oraz prawdziwą historią Josepha Merricka znanego również jako człowiek-słoń. Odkrywa ono historię odmienności, której bohater musiał mierzyć się z poczuciem braku akceptacji. Na scenie pojawiają się artyści cyrkowi, muzycy, zaproszeni aktorzy dramatyczni oraz lalkarze a także aktorzy Teatru 21. Artyści wraz z publicznością pod cyrkowym szapito kreują świat, w którym jest miejsce dla każdego, a różnorodność staje się wartością.


Aktorzy:

Grzegorz Brandt, Anna Drózd, Teresa Foks, Maja Kowalczyk, Mateusz Kownacki, Daniel Krajewski, Natalia Leszczyńska, Anna Łuczak, Aleksander Orliński, Filip Perkowski, Michał Pęszyński, Piotr Sakowski, Aleksandra Skotarek, Cela Sobolewska, Magdalena Świątkowska, Paulina Waszkiewicz, Łukasz Wójcik

Twórcy:

koncepcja artystyczna – Justyna Lipko-Konieczna, Justyna Sobczyk
reżyseria – Justyna Sobczyk, Justyna Lipko-Konieczna, Justyna Wielgus
dramaturgia, scenariusz – Justyna Lipko-Konieczna
reżyseria ruchu – Justyna Wielgus
scenografia i kostiumy – Wisłomira Nicieja
charakteryzacja – Magdalena Lerynowicz
reżyseria i realizacja światła – Sebastian Klim
muzyka – zespół Pokusa (Tymek Bryndal, Natan Kryszk, Teo Olter)
asystentka reżyserki – Zuzanna Jarmakowska
konsultacja tańca hinduskiego – Kalina Duwadzińska
kierownik techniczny spektaklu – Dariusz Adamski
realizacja dźwięku – Michał Rokicki
promocja: Maja Raczyńska (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Jakub Drzewiecki (Fundacja Teatr 21)
produkcja: Maria Babicka (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego), Marta Kuźmiak (Fundacja Teatr 21)

Spektakl został wyprodukowany w ramach programu Lato w teatrze. Jest koprodukcją Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Teatru 21 / Centrum Sztuki Włączającej. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Program Teatru 21 / Centrum Sztuki Włączającej jest współfinansowany przez m.st. Warszawę.


 

„Dawno nie oglądałam tak bezpretensjonalnego, jednocześnie czułego, zabawnego przedstawienia z tak poważnym przekazem – rzecz traktuje bowiem o odmienności i o tym, jak inność rezonuje społecznie.”

 Agata Becher, Dwutygodnik

„Autorkom udało się uzyskać piorunującą synergię czterech żywiołów: aktorek i aktorów z Teatru 21, artystek i artystów z kręgu cyrku i teatru dramatycznego oraz muzyków z grupy Pokusa. W efekcie powstał spektakl pełen energii, kolorów, znakomitego aktorstwa, czułości i interakcji z publicznością.”

Przemek Gulda, @guldapoleca

„Lipko-Konieczna, Sobczyk i Wielgus splotły trzy obszary znaczeń w wielowątkowe i barwne widowisko, w którym połączenie elementów pochodzących z cyrku (..) oraz nawiązań do form teatralnych pochodzących z różnych kultur (…) służą opowiadaniu historii wieloma ustami.”

Magdalena Hasiuk, „Didaskalia. Gazeta Teatralna”

Powiązane

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności