Tytuł tomu przywołuje jedną z najbardziej wpływowych literaturoznawczych szkół krytycznych i łączy ją z polską recepcją dzieł Szekspira, które znajdując się w centrum zachodniego kanonu dramatycznego, wrastają jednocześnie głęboko w tkankę polskiej kultury, gdzie poddawane są szczególnej rekontekstualizacji.

Precyzyjnie oddaje zatem cel, jaki przeświecał zorganizowanej w Instytucie Teatralnym konferencji z udziałem Stephena Greenblatta – „ojca i matki” nowego historycyzmu zwanego też poetyką kulturową. Ta praktyka lektury, z właściwymi jej procedurami czytania tekstu równocześnie jako estetycznego artefaktu i jako wiązki społecznych dyskursów, które zaświadczają o zachodzących w kulturze procesach, jest niezwykle inspirująca dla refleksji nad teatrem i – jak się zdaje – wciąż nie dość wykorzystywana w polskiej teatrologii.

Zapraszając autora Shakespearean Negotiations i zwracając się do tych spośród polskich badaczy teatru, którym nieobce są nowohistorycystyczne procedury, chcieliśmy wzmocnić ten nurt badań, który poszerzając pole obserwacji, otwiera się na kulturową historię teatru. Szekspir, z właściwą jego tekstom „kulturową mobilnością”, stanowił rozległą przestrzeń spotkania, choć poetyka kulturowa nie ogranicza się – rzecz jasna – ani do tekstów Stratfortczyka, ani do badań nad renesansem, z których się wywodzi.

SPIS TREŚCI

Agata Adamiecka-Sitek Wstęp
Stephen Greenblatt  Shylock i granice nienawiści
Dariusz Kosiński „Nie mogę oprzeć się ZESTAWIENIU”. „Hamlet” Stanisława  Wyspiańskiego i chwila dziejowa Polaków
Grzegorz Niziołek „Hamlet” Grotowskiego, czyli co jest w Polsce nie do pomyślenia
Małgorzata Sugiera „Hamlet” dwa razy przepisany: „Horsztyński” Słowackiego i „Hamlet wtóry” Romana Jaworskiego
Krystyna Kujawińska-Courtney Obecność Iry Aldridge’a, pierwszego czarnoskórego tragika szekspirowskiego, w XX-wiecznej kulturze polskiej
Roma Sendyka Eseistyka Stephena Greenblatta

Noty o autorach
Indeks