fbpx
Klasowe zróżnicowanie stylów życia a stosunek do teatru

Klasowe zróżnicowanie stylów życia a stosunek do teatru

Badanie Macieja Gduli i Przemysława Sadury z Instytutu Studiów Zaawansowanych zrealizowane na zamówienie Instytutu Teatralnego.

Badanie „Klasowe zróżnicowanie stylów życia a stosunek do teatru” nawiązuje do badań, które wspólnie prowadzimy nad polskim systemem klasowym od 2008 roku i które dzięki Instytutowi Teatralnemu możemy kontynuować na nowym polu, jakim są praktyki teatralne. Wcześniejsze ustalenia były dla nas wskazówkami przy konstruowaniu scenariusza wywiadu oraz interpretacji zgromadzonego materiału. Historia naszych badań stanowiła oparcie dla formułowania tez, których pewnie nie odważylibyśmy się stawiać, gdyby badanie nad praktykami teatralnymi było początkiem naszej drogi badawczej. Piszemy o tym na wstępie, żeby uprzedzić wątpliwości czytelników i ograniczyć zarzuty o pochopność albo arbitralność naszych ustaleń.

Uznajemy za wybitnym francuskim socjologiem Pierrem Bourdieu, że istnieją trzy klasy: ludowa, średnia i wyższa. Każda z nich posiada odmienny styl życia wytworzony w specyficznych warunkach, w jakich funkcjonują przedstawiciele poszczególnych klas. Na warunki te składają się zasoby ekonomiczne, kulturowe oraz rodzaj wykonywanej pracy. Styl życia w naszym rozumieniu nie ogranicza się do sposobu spędzania wolnego czasu, ale odnosi się do fundamentalnych reguł określających stosunek członków poszczególnych klas do świata. Tak rozumiany styl życia będzie na przykład znajdował wyraz zarówno w stosunku do zwierząt jak i do praktyk teatralnych. […]

W analizie sposobów przejawiania się stylów życia interesuje nas treść praktyk realizowanych przez poszczególne klasy na przykład wybierane przedstawienie teatralne, ale przede wszystkim dążymy do zrozumienia jak podstawowe dyspozycje klasowe prowadzą do określonych wyborów. Oznacza to między innymi, że nie ograniczamy się do poszukiwania klasowości tylko tam gdzie istnieją najbardziej widoczne różnice na przykład w częstotliwości chodzenia do teatru, ale staramy się analizować klasowość także tam, gdzie istnieje powierzchowna zbieżność praktyk. Postępujemy tak przede wszystkim dlatego, że relacje międzyklasowe to relacje władzy, w których stawką jest utrzymanie lub zmiana istniejącego układu sił a dzieje się to przez zawiązywanie sojuszy przejawiających się także w podobieństwie praktyk kulturowych.

– Ze wstępu autorów

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności