W ramach I edycji Placówki dofinansowano realizację dwóch projektów: „Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej” Ludomira Franczaka (premiera 6 maja 2016) oraz trans-opery „Anestezja” grupy daed baitz (premiera 3 grudnia 2016).
Do I edycji programu zgłoszonych zostało blisko 90 projektów. Do II etapu Komisja zakwalifikowała pięć z nich.
Po wielogodzinnych rozmowach i dyskusjach z twórcami Komisja zdecydowała ostatecznie o sfinansowaniu nie jednego, ale dwóch projektów – grupy „dæd bɑɪtz” oraz Ludomira Franczaka.
Grupa „dæd bɑɪtz” powstała w 2015 roku. W skład zespołu wchodzą twórcy, badacze i projektanci, którzy do tej pory osobno realizowali swoje projekty – Agnieszka Jelewska, Michał Krawczak, Paweł Janicki, Rafał Zapała i Michał Cichy. Ich pierwszym zespołowym projektem była nagrodzona złotym medalem na Praskim Quadriennale 2015 instalacja Post-Apocalypsis. Zgłoszony przez grupę projekt ma charakter otwartego laboratorium, którego celem jest stworzenie nowoczesnej formy performansu medialnego (eksperymentalnej trans-opery) przy wykorzystaniu autorskich narzędzi technologicznych.
Ludomir Franczak przedstawił z kolei projekt działania scenicznego, którego głównym tematem są życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej. Projekt, posługujący się językiem teatru, sztuk wizualnych i dokumentalistyki, budowany będzie w oparciu o archiwum artystki.
Dyrekcja Instytutu Teatralnego podjęła również decyzję o dodatkowym wsparciu finansowym, niezbędnym do przeprowadzenia prac badawczych umożliwiających realizację trzeciego projektu, zgłoszonego przez Kolektyw Jakubczak/Wdowik/Wojnarowska. Głównymi obiektami zainteresowań twórców są archiwalne nagrania dźwiękowe spektakli teatralnych.
– Bardzo się cieszymy, że udało się znaleźć takie rozwiązanie, które umożliwi rozpoczęcie prac nad trzema projektami zgłoszonymi do PLACÓWKI. Wszystkie są odważne, interdyscyplinarne, nowatorskie i bez takiego rodzaju wsparcia, jak zaproponowane przez nas, mogłyby nie doczekać się realizacji lub ta realizacja byłaby bardzo trudna – wyjaśnia Dorota Buchwald, dyrektor Instytutu Teatralnego.
======
II edycja Placówki
24 października 2016 odbyło się posiedzenie Komisji programu PLACÓWKA Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, w wyniku którego do drugiego etapu zakwalifikowanych zostało pięć projektów.
Komisja w składzie: Agata Adamiecka-Sitek, Dorota Buchwald (dyrektor Instytutu), Justyna Czarnota-Misztal, Maria Dworakowska, Anna Galas-Kosil, Michał Januszaniec, Monika Krawul, Dariusz Kosiński (zastępca dyrektora ds. programowych), Łukasz Orłowski i Magdalena Sadura po przeanalizowaniu 156 wniosków zgłoszonych do drugiej edycji programu, zadecydowała o zakwalifikowaniu do kolejnego etapu projektów autorstwa:
– Wiktora Bagińskiego (projekt „Murzynka”)
– Anny Baumgart (projekt „Primakov wychodzi z szafy”)
– Moniki Drożyńskiej (projekt „Flagi”)
– Sebastiana Majewskiego (projekt „Czterdziestolatkowie”)
– Doroty Ogrodzkiej i Agnieszki Pajączkowskiej (projekt „Dramaturgie pracy kobiet”)
======
Projekt „Malina” autorstwa Marty Malikowskiej zwyciężył w III edycji programu PLACÓWKA (2017/2018) Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.
Do III edycji programu „Placówka” zgłoszonych zostało 68 eksplikacji, z których 11 znalazło się w finale.
======
Projekt „Zastanawiam się…” krakowskiej artystki sztuk wizualnych Joanny Pawlik zwyciężył w IV edycji programu Placówka (2018/2019) Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.
W IV tegorocznej edycji Placówki znalazły się projekty Jana Jelińskiego / Katarzyny Sikory / Bartosza Dziadosza („Wózkarze”), Tomasza Ciesielskiego („Karaoke”), Stowarzyszenia Teatr Dada von Bzdülöw („Przeskok”), Urszuli Wojtkowiak („EXIT”), Piotra Brożka („10 000”) oraz Joanny Pawlik („Zastanawiam się…”).
Joanna Pawlik, ur. w 1974 – artystka sztuk wizualnych; zajmuje się wideo, fotografią, performansem , reżyserią koncertów muzycznych oraz malarstwem i rysunkiem. Jej twórczość oscyluje pomiędzy zagadnieniami społecznych mechanizmów wykluczenia, a osobistymi przestrzeniami odczuwania. W pracach o dużym potencjale krytycznym bada granice własnego ciała, rozpracowuje pojęcie „normy społecznej” i – często w przewrotny sposób – „atakuje niepełnosprawność”.
Współpracuje z najważniejszymi instytucjami zajmującymi się sztuką współczesną w Polsce, m.in.: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Muzeum Sztuki Współczesnej we Wrocławiu, Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie.
Fot. Mateusz Skwarczek
======
Reżyserka i dramaturżka Klaudia Hartung-Wójciak została laureatką V edycji programu Placówka Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Artystka zrealizuje w przyszłym sezonie projekt „Maszyna choreograficzna. Święto wiosny na aturi i mimozy wstydliwe”.
W finale piątej edycji „Placówki” znalazły się projekty: Jerzego Bielskiego / Futurists Foundation („NO-ONE SHOW”), Łukasza Błażejewskiego („Pole widzenia”), Klaudii Hartung-Wójciak („Maszyna choreograficzna. Święto wiosny na aturi i mimozy wstydliwe”), Julii Holewińskiej („Plac Zabaw”), IP Group (roboczy tytuł: „Ambient Room #4”), Jakuba Kasprzaka i Mateusza Berkowicza („La Verdadera Destreza”) i Joanny Lewickiej („Kambodża i teatr, który nie ocala”).
Klaudia Hartung-Wójciak. Reżyserka, dramaturżka; studentka V roku reżyserii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Reżyserka spektakli: „Chinka” (TR Warszawa, czerwiec 2018), „Dziki” (Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, październik 2018; finał i nagroda za scenariusz oraz dramaturgię w organizowanym przez Instytut Teatralny 25. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), „Szukając Romea” (Teatr Bagatela, kwiecień 2018; Festiwal Szekspirowski 2018, MALTA Festival 2019), „Tkacze. Historia jak z życia wzięta, a przez to bardzo smutna” na podstawie „Tkaczy” Gerharta Hauptmanna (PWST Kraków, 2016; Łaźnia Nowa, 2017). Opracowała dramaturgię do spektakli m.in.: „Cezary idzie na wojnę” (reż. Cezary Tomaszewski, Komuna Warszawa, 2017); „Gdyby Pina nie paliła, to by żyła” (reż. Cezary Tomaszewski, Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2017), „Kiedy mój tata zmienił się w Krzak” (reż. Jakub Skrzywanek, Teatr im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2017). Laureatka Konkursu im. Jana Dormana 2018, prowadzonego przez Instytutu Teatralny. Stypendystka Miasta Krakowa 2018, rezydentka Komuny Warszawa na rok 2019.